Antwerpen
De Vlaamse stad Antwerpen werd gesticht in ca. 400 na C. door de Romeinse legionnair Silvius Brabo, nadat hij de hand had afgehakt van een lokale afperser, ene Druon Antigoon. Deze had de gewoonte om een zware tol te heffen op de doortocht op de Schelde, en weigerachtige schippers een hand af te hakken.
Stichting van de stad[bewerken]
Na de gangster onschadelijk gemaakt te hebben, zag Brabo dat de plek best geschikt was om een nederzetting te vestigen, en dat deed hij, helemaal in zijn eentje. Geheel in strijd met de gangbare gewoontes, bouwde hij vlak tegen de stroom een stenen burcht op de ruïnes van de ook al stenen woning van Antigoon. Ook legde hij een stenen kade aan, omdat hij absoluut zijn nederzetting van een haven wou voorzien, en dat tolgedoe eigenlijk niet zo'n slecht idee vond.
Bevolking[bewerken]
Geleidelijk aan werd de plaats bevolkt door gepensioneerde schippers en dito handelsreizigers. Omdat deze beroepen toen uitsluitend door mannen beoefend werden, zag Brabo de toekomst van zijn creatie somber in. Daarom kocht hij van een passerend leger een flinke hoeveelheid meisjes van lichte zeden, en zette iedereen aan het werk. Ja, Antwerpen is altijd een vrolijke stad geweest! De bevolking groeide dat het een lieve lust was, en de stad werd een begrip in het vroeg-middeleeuwse Europa.
Naamgeving[bewerken]
Brabo wou zijn nederzetting oorspronkelijk "Handwerpen" noemen, naar de spectaculaire manier waarop hij de streek van de tirannieke Antigoon had bevrijd. Helaas duurde het tot ca. 1100 eer leergierige Vlamingen in een ver land de letter W ontdekten, en moest hij zich redden met "Handverpen". Deze naam vond hij te log, en zijn Romeinse afkomst inspireerde hem tot het poëtische "Antverpia".
Betekenis[bewerken]
Buiten Antwerpen vindt men de inwoners van Antwerpen dikkenekken. Maar de Antwerpenaren zelf zeggen: „Antwerpen is ’t Stad; de rest is parking.”
Herdenking[bewerken]
Toen het jaar 500 naderde, begonnen de Antverpianen plannen te maken voor het eerste eeuwfeest van hun stad. Echter, niemand kende de juiste stichtingsdatum: bij hun opzoekingen kwamen zij nergens verder dan "ca. 400". Daarom besloten zij om het eeuwfeest in te zetten op 1 januari 495, en de feestelijkheden te staken op 31 december 505. Deze traditie wordt nog altijd in stand gehouden.
Antigoonpop[bewerken]
Ter gelegenheid van de feesten wordt gedurende tien jaar op zondag een strooien beeld van Druon Antigoon rondgedragen, dat op de allerlaatste feestdag onder massaal gejuich wordt verbrand. Dit beeld wordt bij elk eeuwfeest een el[1] groter gemaakt, zodat de moed en kracht van de stichter telkens in belangrijkheid toenemen. Waar de allereerste stropop nog een bescheiden twee ellen groot was (zo'n goeie meter achtendertig), werd tijdens de eeuwfeesten van 1995-2005 werd een kolos van twaalf meter tweeënveertig rondgezeuld. Voor elk eeuwfeest wordt een Antwerps burger verkozen die de rol van Brabo op zich neemt, en die meeloopt met het beeld. Het is ook deze persoon die uiteindelijk de pop in brand steekt.
De eeuwfeesten van 1095-1105[bewerken]
De eeuwfeesten van 1095-1105 hadden een extra attractie. Niet alleen was er een stropop van zes meter éénentwintig gemaakt, maar bovendien was de letter W het land ingebracht, en kon Brabo's oude droom verwezenlijkt worden. Om de vertrouwde stadsnaam niet zomaar af te danken, werd de T gehandhaafd, en de H achterwege gelaten. In die streek sprak tóch niemand die letter aan het begin van een woord uit.
Sinjoren[bewerken]
Het steevast groter maken van de Antigoonpop wekte uiteindelijk de spotlust op van vreemdelingen allerhande, die de Antwerpenaren een zeker aanleg tot bluf en hoogmoed begonnen toe te meten. Ze werden spottend "seigneurs" geheten, een titel die tijdens de Spaanse overheersing in de XVIde eeuw omgevormd werd tot "señores", en uiteindelijk het nu nog altijd gebruikte "sinjoren" werd.
Haven[bewerken]
De haven van Antwerpen is een begrip in Europa, al heeft deze plaats veel van haar oorspronkelijke charme verloren. Waar tot diep in de XXste eeuw de Antwerpse haven voornamelijk een gezellige vissershaven was, veranderde het aspect grondig toen de Koude Oorlog naar zijn einde liep.
Scheldevissers[bewerken]
Ter hoogte van Antwerpen is de Schelde een sympathiek riviertje, en tot enkele decennia geleden populair bij vissers van allerlei slag, zowel professionelen als liefhebbers. Vooral paling, modderbaars en schelvis werden hier met enorme hoeveelheden bovengehaald. Bijbelkenners beweren wel eens dat de "wonderbare visvangst", één der allerlaatste (ca. 400 na C.) toevoegingen aan het Nieuwe Testament, geïnspireerd was door de visrijkheid van deze rivier. In de jaren tachtig van de XXste eeuw veranderde dit grondig.
Atoomonderzeeërs[bewerken]
Toen het rond 1980 stilaan zelfs bij de meest hardleerse stalinist doordrong dat het einde van de Sovjetunie in zicht was, begonnen de hoge omes van de Sovjet-admiraliteit in Moermansk zich af te vragen wat zij met die honderden nucleaire onderzeeërs gingen doen. De traditionele grote vijand stond op het punt de nieuwe grote vriend te worden, en die drijvende kerncentrales zouden daar maar liggen roesten. Uiteindelijk werd beslist om contact op te nemen met de havenautoriteiten in heel Europa, en hen een grote smak roebels te beloven in ruil voor ligplaatsen voor een zo groot mogelijk aantal afgedankte duikboten. Alleen Antwerpen reageerde positief, en begon met de heraanleg van de haven. In 1989 was de Scheldestad klaar om de onderzeeërs te ontvangen. Die waren spoedig ter plaatse: een vloot van 49[2] onderzeeërs kwam onderzees en ongeweten[3] aanleggen in het nieuwe havengedeelte. Pas toen de duikboten één na één kwamen bovendrijven, werden de Sinjoren iets gewaar. Het stadsbestuur wacht nog altijd op de beloofde roebels.
Antwerpse figuren[bewerken]
Antwerpen is rijk aan kleurrijke figuren, en de reeks werd eeuwen geleden met veel brio ingezet door Silvius Brabo. Momenteel wordt het stadsleven opgefleurd door
Zie ook[bewerken]
Notenbalk[bewerken]
- ↑ Zo'n goeie 69 cm.
- ↑ Er waren er 50 vertrokken, maar de "Smolensk" zonk onderweg.
- ↑ Behalve voor Oncyclopedia, maar dat is geen nieuws.
Hoofdstedelijk Gewest: | Anderlecht · Brussel · Molenbeek |
Antwerpen: | Antwerpen · Baarle · Boom (zonder wortels) · Duffel · Geel · Lier · Mechelen · Mol · Turnhout · Wortel |
Henegouwen: | Ath · Charleroi · La Louvière · Mons · Mouscroun · Tournai |
Limburg: | Beringen · Genk · Hasselt · Sint-Truiden · Tongeren |
Luik: | Chaudfontaine · Huy · Liège · Spa · Verviers |
Luxemburg: | Arlon · Bastogne · Bouillon |
Namen: | Dinant · Namur |
Oost-Vlaanderen: | Aalst · Dendermonde · Gent · Geraardsbergen · Lebbeke · Oudenaarde · Sint-Niklaas |
Vlaams-Brabant: | Aarschot · Diest · Leuven · Scherpenheuvel · Sint-Genesius-Rode · Vilvoorde |
Waals-Brabant: | Nivelles · Wavre · Waterloo |
West-Vlaanderen: | Brugge · Ieper · Kortrijk · Oostende · Veurne · Westende · Zevekote |
Nederland: | Amsterdam · Arnhem · Den Bosch · Den Haag · Groningen · Haarlem · Leeuwarden · Lelystad · Middelburg · Maastricht · Utrecht · Zwolle |
België: | Brussel · Arlon · Brugge · Antwerpen · Gent · Hasselt · Leuven · Liège · Mons · Namur · Wavre |
Verenigd Koninkrijk: | Londen · Belfast · Edinburgh · Llanfairpwllgwyngyllgogerychwyrndrobwllllantysiliogogogoch |
EUSSR: | Athene · Berlijn · Dublin · Lucilinburhuc · Madrid · Moskou · Parijs · Riga · Rome · Sophia 2 · Tsjernobyl · Warschau · Wenen |
Azië: | Ankara · Bangkok · Bataviastad · Jeruzalem · New Delhi · Peking · Pyongyang · Seoul · Teheran · Tokio |
Rest van de wereld: | Buenos Aires · Caïro · De Grote Appel · Kaapstad · Timboektoe |