Clovis
“Ik denk wel eens aan Clovis wanneer ik 's nachts uit bed moet.”
Marcel Lucebert Clovis, kortweg en om geschiedenisboekenpapier en schermruimte te besparen "Clovis" (Soissons, 31 maart 466 - Parijs, 14 juli 511), was een vroeg-Middeleeuwse fabrikant van en handelaar in vazen, die na een aanvaring met een hooghartige heerser in 489 de allereerste Franse revolutie startte, die zou leiden tot het ontstaan van het land zelve. Hij maakte ook naam als republikein en superheld.
Inhoud
Geboorte en jeugd[bewerken]
Clovis werd geboren als één der vele telgen uit een geslacht van heidense vazenmakers. Zijn familie werd gezamenlijk gekerstend op Kerstmis 478. Clovis, die hier voor de eerste maal, op twaalfjarige leeftijd, "plechtig de communie ontving", zou, vele jaren later, van de paus verkrijgen dat deze de traditie van de "Plechtige Communie" voor twaalfjarige christenen opstartte (zij het losgekoppeld van Kerstmis). Hij herinnerde zich goed de vele cadeautjes die hij toen had ontvangen, en wou dat elke twaalfjarige, die tenslotte spoedig de stap naar volwassenheid zou zetten, zo een feest kreeg. Eveneens op aandringen van Clovis zou het feest in het voorjaar plaatsvinden, ter vervanging van de voorchristelijke "Volwassenwordingfestivaliteit" die zijn volk tot in 478 gevierd had. Maar in dat jaar had Clovis nog geen bal te vertellen, en ging hij braaf bij zijn vader in de leer om even mooie vazen te kunnen maken. De specialiteit van de familie Clovis was (en is nog steeds) het vervaardigen van de voorlopers van ons modern sanitair: de pispot. Niet voor niks wordt in de regio rond Soissons een nachtemmer (want die gebruiken ze daar, vooral op de boerenbuiten, nog vrij veel) een "Clovis" genoemd.
Vaas en revolutie[bewerken]
In het jaar 489, op 14 juli, kreeg onze Clovis, die toen 23 jaar jong was, en in de leer was om het beheer over de vazenmakerij of, in de lokale taal, "vaserie"[1] van zijn oude vader over te nemen, bezoek van Henderic de Hovaardige, één der hovelingen van het hof van Childeric de Eerste, Frankische koning over het gebied waarin Soissons lag[2]. Deze kwam een bestelling ophalen, en vond het niet kunnen dat Clovis Senior voor een werk van vijfentwintig dagen meer vroeg dan hijzelf, met zijn positie, op evenveel dagen kon verdienen, waarop Clovis Junior de vaas op de grond stuk gooide, en uitriep: "Het heeft vijfentwintig jaar studie gekost om dit te kunnen maken!" Omwille van de hoge sociale status van de hoveling werd dit als een grote belediging beschouwd, en toen de man de jonge Clovis met het zwaard te lijf wou gaan, gooide deze het hele gezelschap de straat op. Dit incident liet een lang sluimerende wrok vanwege het volk van Soissons tegen hun heerser tot een niets ontziende storm uitgroeien, en vóór hij het goed en wel besefte was Clovis tot aanvoerder der rebellen gebombardeerd. Het koninklijk leger kwam eraan te pas, en de schade aan de stad was aanzienlijk.
Republiek en koninkrijk[bewerken]
Nadat Chilperic de Eerste met zijn hofhouding de benen had genomen naar de dichtsbijzijnde min of meer bevriende Frankische koning, werd Clovis naar Frankische gewoonte op een schild gehesen en tot leider uitgeroepen. Niet tot koning, want dat gedoe waren de mensen beu (en hij was zelf niet van aanzienlijke afkomst), maar tot leider van een republiek, een "zaak des volks"! Omdat hij dit, ervaringloos in bestuurszaken, aanvaardde op voorwaarde dat hij zich met een door hem gekozen groep van raadgevers kon omringen, werd hij automatisch voorzitter van deze raad, en aangezien men zo iemand daar in het nog jonge Frankrijk "président" noemde, was hij meteen de eerste Franse president.
Mandaten[bewerken]
Het onrechtvaardige systeem van eindeloos totterdood regerende koningen indachtig, stelde hij zelf voor om om de vier jaar een nieuwe president te kiezen, met een maximum van twee mandaten per gekozene, en zonder erfelijkheid van het ambt. De verkiezingen zouden op 1 mei plaatshebben, omdat dat tóch een vrije dag was, en het mandaat zelf zou beginnen op 14 juli, met een groot militair defilé door de straten van Soissons.
Eenmaking van Frankrijk[bewerken]
Binnen het eerste mandaat waren alle omringende Frankische koningen onderworpen, en kwam het grondgebied van de Franse republiek overeen met het moderne Frankrijk, op het zuiden na, dat in Wisigothische handen bleef, en op de hoofdstad na: dat zou nog geruime tijd Soissons blijven. Kort vóór het einde van Clovis' tweede mandaat, in het voorjaar van 497, begonnen zijn twee dochters druk op hem uit te oefenen om zichzelf toch koning te laten kronen, want ze waren dol op sprookjes, en wilden prinses worden. Clovis gaf toe, en hij werd zodoende de eerste koning van Frankrijk, als "Clovis de Eerste". Zijn dochters, Gertrude en Amaryllis, werden de eerste Franse prinsessen, en trouwden met respectievelijk een Wisigotische en een Bourgondische prins[3] De kroning gebeurde door de paus: zo maakte Clovis duidelijk dat hij de wereldlijke macht bezat, en de paus een meer symbolische geestelijke, en dat beiden samenwerkten. Sindsdien waren koningskroningen niet meer geldig zonder pauselijke zegen, en kon de paus rekenen op militaire bescherming van door hem gekroonde hoofden.
Dood van Clovis[bewerken]
Na tien jaar succesvol koningschap werd, deels onder religieuze, deels onder diplomatieke druk, besloten om de koningstroon naar Parijs over te brengen, waar Clovis zijn laatste jaren sleet. In 511, tijdens het jaarlijks defilé op de feestdag van de revolutie, werd hij laffelijk vermoord vermoord door een zoon van Henderic de Hovaardige: hij werd met een vaas (en niet eens een mooie!) het hoofd ingeslagen. De moordenaar werd gearresteerd, en kwam op een zodanig gruwelijke manier aan zijn einde, dat op een voor een breed publiek bedoelde site als deze alleen maar kan vermeld worden dat de scherven van de moordvaas eraan te pas kwamen. Men bracht het lijk ter begraving naar Soissons, en zo werd Clovis de enige Franse koning die niet in Parijs begraven werd, en meteen ook de enige wiens graf niet geschonden werd naar aanleiding van een latere revolutie. Hij ligt begraven met zijn hoofd tegen een bron, die handig tot een fontein werd omgebouwd, en sinds de aanwezigheid van Clovis' resten geneeskrachtig water zou voortbrengen. Er werd een standbeeld van Clovis bovenop gezet, een goed bewaard voorbeeld van vroegmiddeleeuws polychroom beeldhouwwerk.
Clovis en Soissons, heden ten dage[bewerken]
Hoewel voor de rest van de Franse geschiedenis Parijs de hoofdstad bleef, heeft men in Soissons immer op een nooit aflatende stroom pelgrims kunnen rekenen, die eerbiedig de plaats bezoeken "waar het allemaal begon". De geest van Clovis waart er nog altijd rond, zo zegt men, en dat is inderdaad af te leiden uit een aantal lokale merkwaardigheden.
De Grote Vraag[bewerken]
Ook nu nog begint in Soissons elke lesdag in de lagere scholen met "De Grote Vraag": "Wie heeft de vaas van Soissons gebroken?", een vraag die al eeuwen beantwoord dient te worden met:
Het was Clovis, onzen held, die, geboren uit het volk, noesten arbeid boven geld stelde tegen zwaard en dolk!
Vazen en ander gerief[bewerken]
De afstammelingen van Clovis houden zich nog altijd, en met succes, bezig met het artisanaal vervaardigen van hun specialiteit, en de levertijd kan gemakkelijk oplopen tot twee jaar, afhankelijk van het bestelde model. Er zijn ook nakomelingen die er andere activiteiten op nahouden, zoals autoverkoper of café-uitbater, maar die zijn er nog nooit in geslaagd om het succes van hun oorspronkelijk ambacht te evenaren.
Superheld[bewerken]
Clovis verkreeg postuum de status van superheld, en omwille van zijn populariteit en het ontbreken van betrouwbare bewijzen van het tegendeel, gekoppeld aan het bestaan van documenten die het hebben over onverklaarbare gebeurtenissen tijdens Clovis' rijk[4], wordt deze status algemeen aanvaard. Het verhaal dat hij zijn superkrachten (denk maar aan het buitenkegelen van het onplezierige gezelschap in 489) zou hebben gekregen door als baby in een met een mysterieuze vloeistof gevulde vaas te vallen en deze, om niet verdrinken, uit te drinken, wordt door zowat alle mediëvisten als een legende afgedaan, maar zou wel een aspect van een beroemd Frans stripverhaal hebben beïnvloed. Zijn regelmatige verschijningen, sinds 511, op symbolisch geladen plaatsen in Frankrijk, worden ook aangerekend wanneer zijn superheldenstatus ter sprake komt.
 |
Vastgenagelde versie: 25 maart 2013 |
Dit artikel is een verschrikking! Daarom is het vastgenageld aan de schandpaal zodat iedereen er rotte groenten tegenaan kan gooien.
| |
 |
Superhelden en handelsreizigers |
|
Ab Klinkman ·
Alvaman ·
Antic Cafe ·
Badman ·
Balkenendeman ·
Brugman ·
Bulk ·
Clovis ·
Columbus ·
De Cock ·
El Cid ·
Frans Bauer Kapiteins: Brazil · Iglo · Onduidelijk · Onzinnig · Overduidelijk · Oxymoron · Paradox · Zeppos |
Lodewijk Napoleon ·
Napoleon Lodewijk ·
Willem I ·
Willem II ·
Willem III
Emma ·
Wilhelmina ·
Juliana ·
Beatrix ·
Willem-Alexander (met Maxima)
Leopold I · Leopold II · Albert I · Leopold III · Karel · Boudewijn (met Fabiola) · Albert II · Filip
Clovis · François van Holland · Karel de Grote · Lodewijk XIV · Napoleon Bonaparte
Filips I · Filips II · Filips VI · Juan Carlos I · Karel V · Don Quichot
Oost-Europa:
Prins Gabriël · Tsaar Nicolaas
Overige vorsten:
Altria Pendragon ·
Cleopatra ·
Filips de Schurk ·
Lennart Lammers I ·
Wilhelm
Hamburgers die niet belangrijk genoeg zijn om een eigen artikel te hebben
Alle zijn zij dragers van de kroon. Hoera! Hoera! Hoera!
}
Mains (Mensen): Asterix · Bauer · Clovis · Foucault · Hollande · Napoleon
Locations (Locaties): Alpen · Angers · Ardennen · Bretagne · Corsica · Frans-Vlaanderen · Lille · Parijs
Dingues (Dingen): Brie · Citroën · Croissant · Eiffeltoren · Mona Lisa · Renault · Wijn
Hystérie (Historie): Gallië · Tweede Franse Oorlog · Franse Revolutie · Vichy-Frankrijk
Au verre riche (Overig): Japan-Frankrijk · Maginotlinie · Opera · Rijn · Schelde · Taal ( 1 · 2 · 3 ) · Tour de France
}
Notenbalk[bewerken]
- ↑ Men gebruikt ook wel de woorden "vazerij" en "vazerie", al naargelang de streek waar de spreker zich bevindt.
- ↑ Er waren toen een dozijn concurrerende Frankische koningen actief: Clodobert de Dunne, Adalbert de Achtste, Windekind de Wufte, Dieudonné Matuvu le Bien Nommé, Filibert de Poedel, Elio de Rode, Benneketic de Derde, Zigomar de Zwarte, Babar de Grijze, Gandalf de Grote, Kevin de Kale en de eerder genoemde Chilperic de Eerste.
- ↑ De onderworpen Frankische koningen hadden hun titels mogen behouden, zodat er in het begin een dozijntje prinselijke huizen bestonden, waaronder Bourgondië.
- ↑ Het in drie ver uiteen plaatshebbende veldslagen tegelijk als aanvoerder optreden in 509, het meetbaar (drie en een halve meter!) opgeschoven zijn van de kathedraal van Reims (zodat ze mooi in de as kwam te liggen van de ertegenover liggende Rue Royale) nadat hij ze had bezocht naar aanleiding van een lokaal urbanisatieprobleem, zijn wellicht de bekendste voorbeelden.
