Corsica
 |
| 's Werelds Continenten |
“Corsica is een continent.”
“Corsica is een land.”
“Corsica is een eiland.”
“Corsica is een stad.”
“Corsica is een stadstaat”
“Kapitein Overduidelijk weet boeiend te vertellen.”
Corsica is het kleinste van de zeven continenten. De status van continent was gedurende eeuwen zeer controversieel, maar sinds het aantreden van Napoleon Bonaparte wordt Corsica unaniem als continent erkend[1]. Dit continent bevat trouwens maar één land, en dat heet "Corsica". Om die reden noemd men dit land ook wel een "eiland". Op dit eiland bevindt zich maar één stad, en die heet "Corsica". Vandaar dat men het ook wel eens heeft over de stadstaat Corsica.
't Misverstand Misverstanden[bewerken]
Corsica roept bij de doorsnee niet-Corsicaan zóveel misverstanden en vooroordelen op, dat aan die kwestie een apart artikel kan gewijd worden. Omdat de Corsicanen van die misverstanden absoluut niet wakker liggen, en er noch hun nachtrust, noch hun voormiddagdutje, noch hun namiddagsiësta voor laten, wordt hieronder een zeer summier overzicht van de meest frappante dwalingen gegeven.
- Een oppervlakkige blik op de kaart van het Middellandse-Zeegebied laat veronderstellen dat Corsica tussen Spanje, Frankrijk, Italië en Sardinië ligt. Niets is minder waar: het zijn deze vier landen landen die zich nét buiten de territoriale wateren (en het schootsbereik van de kanonnen) van Corsica bevinden, en nog een eindje naar respectievelijk het westen, het noordwesten, het noordoosten en het zuiden zouden opschuiven, ware het niet dat de eerste drie aan het continent Europa geketend liggen, en Sardinië binnen schootsafstand van zowel Algerije als Tunesië zou komen te liggen.
- De gemiddelde Fransman is ervan overtuigd dat Corsica deel uitmaakt van Frankrijk, en dit idee vindt ook buiten Frankrijk weerklank. Dit misverstand is grotendeels gebaseerd op de transferts van grote sommen gelds van Frankrijk naar Corsica, een traditie die nog stamt uit de tijd dat Frankrijk bestuurd werd door een halve Corsicaan. Het is zuiver uit nostalgische erkentelijkheid jegens deze grote meneer, dat de Franse belastingbetaler nog steeds een deel van zijn centen naar het mini-continent ziet vertrekken, zonder dat hij daar zelf óók welkom is.
Geschiedenis[bewerken]
Corsica heet pas "Corsica" sinds het bewoond wordt door het helaas nog té weinig wetenschappelijk onderzochte ras der Corsicanen. Het continent heeft zijn naam altijd afgeleid gezien van zijn bewoners, en dat zijn er heel wat geweest. Een greep uit het aanbod:
- De Friezen. (ca. 2000 vóór C. - 50 vóór C.) Van de Friese aanwezigheid getuigt nog de anders onverklaarbare passie van de Corsicanen voor schaatsenrijden. Onverklaarbaar, omdat het in Corsica nooit koud genoeg is om een schaatsje te slaan, en het pas de XXste-eeuwse technologie was die toeliet om binnenshuis op kunstmatig verkregen ijs te schaatsen. Zij verlieten de Middellandse Zee omdat zij genoeg hadden van het oorlogszuchtige gedrag van de Romeinen, die, bij wijze van vlootmanœuvres, regelmatig razzia's op het eiland hielden, en er met de mooiste meisjes vandoor gingen. Toen zij zich eindelijk een stuk noordelijker in Europa gevestigd hadden, werden zij daar een halve eeuw wéér lastig gevallen door diezelfde Romeinen...
- De Meli's (1132-1199) Deze zonderlinge proto-Corsicanen leefden uitsluitend van honing, en toen hun bijen massaal naar het noorden begonnen te emigreren, gingen de Meli's hun voedselbron achterna. Het hoge Maaikegehalte van de Meli's blijkt uit hun gewoonte om hun land niet "Meliland", maar "Melipark" te noemen.
- De Plopsa's (1200-1209) De bewoners van wat toen "Plopsaland" werd genoemd waren niet op de hoogte van het verschil tussen landen en continenten, maar hadden daar betrekkelijk weinig last van, evenmin als hun opvolgers.
- De Smurfen. (1210-1450) Het is totaal ongesmurft hoe het smurf ten smurfe van de Smurfen gesmurft werd, maar de meest aansmurfte smurf is "Smurfensmurf". Gesmurft, maar niet totaal onsmurfbaar.
- De Zoeloes. (ca. 1550-1750) Tot zij hun heil zuidelijker gingen zoeken heette dit mini-continent "Zoeloeland". Ook zij waren totaal onbekend met het begrip "continent". Zij lieten hun spoor achter in de vlag van Corsica, waarop het laatste "Corsicaanse" Zoeloe-opperhoofd staat afgebeeld, de heer Ndaba kaMageba. Bij het verlaten van het terrein hadden zij de vlag achtergelaten, en deze wapperde zo'n tien jaar boven het desolate oord.
- De Corsicanen. (ca.1760-heden) De stam naar wie het mini-continent heden ten dage genoemd wordt, werd in 1759 van het Italiaanse vasteland verdreven tijdens de Paardenbloemenrevolutie[2]. Het is hun Italiaans dialect dat nog steeds op Corsica gesproken wordt. Zij waren de eersten die doorhadden dat het eiland eigenlijk een continent was. Eén der jonge vrouwen van de stam werd verliefd op een passerende Antwerpse zeeman, een zekere Antigoon Ghevalapart, die haar meenam naar Vlaanderen, waar hun enige zoon zou geboren worden. Deze zou later, onder de naam Napoleon Bonaparte, de macht grijpen in het naburige Frankrijk.
Taal[bewerken]
Het Corsicaans is een Italiaans dialect waarbij elke andere "o" door een "u" wordt vervangen, en elke andere "u" door een "o". Schriftelijk levert dit vrijwel geen problemen op, maar iemand die Corsicaans wil spreken heeft het moeilijker, ook al omdat de "u" als een korte "oe" wordt uitgesproken. De spreker moet dus goed onthouden hoe hij de laatste "o" of "u"heeft uitgesproken, en de toehoorder moet dat óók onthouden, wil hij hoegenaamd de spreker begrijpen. Deze van oudsher in de taal ingebouwde breinbreker heeft als curieus neveneffect dat de Corsicanen intellectueel superieur worden geschat[3] aan andere bevolkingsgroepen.
Natio-continentale stadshymne[bewerken]
Omdat Corsica tegelijkertijd een continent, een land én een stad is, hebben zij geen nationaal volkslied, zoals elk ander zichzelf respecterend land, maar een "natio-continentale stadshymne". De melodie van deze hymne sloeg niet alleen aan bij de Corsicanen, maar ook bij de Italianen. Omdat ze niet wijs geraakten uit het omwisselen van "o's" en "u's" vervingen zij de patriottische tekst door een nonsensrijmpje.
Geen vreeemdeling kan 't continent verwuusten, Hoo hard hij puugt! Huu hard hij poogt! Geen zweeem van lafheid doot unz' afweer ruusten, Hoo scherp zij uugt! Huu scherp zij oogt! Uns laaandje mag dan klein zijn en bekrompen, Dat is niet erg! Dat is niet erg! Elk braaandje blossen wij met unze pompen, Van dal tut berg! Van dal tot berg! Jammo, jammu, ncoppa jammu, ja! Jammo, jammu, ncoppa jammu, ja! Foniculi, foniculà, foniculi, foniculà, Ncoppa jammu ja, foniculi? In Corsicà! We daaansen op de tunen van dit liedje, Weet jij waarom? Weet jij waarum? De Fraaansen stoppen puun in uns gebiedje, En 't is daarom! Ja 't is daarum! Ze dèèènken dat ons cuntinent van hen is, Maar da's niet waar! Geen zier van waar! We schèèènken hen die waan in plaats van kennis, Dat weegt niet zwaar! Dat weegt niet zwaar! Jammo, jammu, ncoppa jammu, ja! Jammo, jammu, ncoppa jammu, ja! Foniculi, foniculà, foniculi, foniculà, Ncoppa jammu ja, foniculi? In Corsicà!
Economie[bewerken]
De economie van het eiland drijft voornamelijk op jacht, visvangst en financiële steun van Frankrijk. Vooral het laatste, aangezien de twee andere activiteiten moeilijk te plaatsen zijn tussen nachtrust, voormiddagdutje en namiddagsiësta. De Corsicaanse regering probeert manhaftig om het toerisme uit te bouwen (zie verder), maar die sector heeft, om een uitdrukking uit het lokale jachtmilieu te gebruiken, "lood in de vleugel". De Corsicaanse munteenheid behoort tot de allerhardste valuta ter wereld: alleen uit diamant kan een hardere munt geslagen worden (en dan nog, geslagen...) dan de Corsicaanse Kastanje. Deze munt is ook populair bij juweliers, die diamantschijven en diamantboren nodig hebben om de Corsicaanse Kastanjes tot sieraden om te toveren.
Transport[bewerken]
Corsica is alleen per boot bereikbaar. Een veerpont verbindt het Franse Marseille met de noordwestelijke kust van het mini-continent, en een andere veerpont doet hetzelfde met de zuidoostelijke kust en het Italiaanse Napels.
Wegennet[bewerken]
De veerponten maken deel uit van (en worden verbonden door) de E25 (Hoek van Holland-Palermo), tevens de enige autoweg die naam waardig. Deze loopt dwars door de stad, maar de weinige straatjes sluiten er niet rechtsreeks op aan. De E25 kan alleen bereikt (of verlaten!) worden via één der drie kruispunten met veldwegen die naar de kust leiden. Op elk kruispunt bevinden zich vier voorname handelszaken (één op elke hoek), en de kruispunten worden genoemd naar de zaak die het meeste geld stopt in het onderhoud van het betrokken kruispunt. De huidige namen zijn "Porto-Vecchio" (naar het gelijknamige café dat op zijn beurt naar het aanmeerpunt van de veerpont verwijst) "Bastia" (naar een kruidenier), en "Bonifacio" (naar een bakker). Het ligt voor de hand dat deze kruispunten uiteindelijk de kernen geworden zijn van drie stadswijken, zodanig dat de bebouwing buiten deze kruispunt zo goed als stilgevallen is. Ecologen hebben hier een goed oog in, omdat Corsica op die manier de meest groene stad ter wereld kan genoemd worden. De spreiding laat oppervlakkige toeristen in de waan dat er op Corsica drie steden zijn, een waan waarin zij door de gemoedelijke bewoners gelaten worden. De E 25 wordt voornamelijk gebruikt door passerende toeristen wiens GPS hen wijsgemaakt heeft dat de kortste weg van Marseille naar Napels over Corsica gaat, wat op papier wel klopt, maar in praktijk urenlang wachten op veerponten en moeilijke rit op een smalle en kronkelige bergweg inhoudt. Want Corsicanen hebben een andere visie op het begrip "E-weg" dan Europeanen, ook al omdat zij zich voornamelijk per ezel verplaatsen.
Luchtvaart[bewerken]
Corsica heeft geen luchthaven, omdat er nergens op het bergachtige grondgebied plaats genoeg is om een voldoende lange en vlakke landingsbaan aan te leggen. De bewoners liggen daar niet wakker van, omdat dergelijke activiteit hun nachtrust, voormiddagdutje en namiddagsiësta nog meer zou verstoren dan al het geval is met de E25, die gelukkig relatief weinig gebruikt wordt. De Corsicanen maken aan piloten duidelijk dat het niet de bedoeling is dat zij over Corsica vliegen, laat staan dat zij zouden proberen er te landen, door middel van oud maar efficiënt luchtafweergeschut, bij wapenspecialisten bekend als FlaK.
Spoorweg[bewerken]
Een Vlaming die gebruik maakt van het Corsicaanse spoorwegennet kan een sterk déjà-vu gevoel niet onderdrukken, en dat is geen toeval. Het net kwam tot stand kort na de afschaffing van de Vlaamse buurttram in 1978 (alleen de kusttram bleef daar rijden), hoewel "net" misschien niet de meest correcte benaming is. Er is immers maar één spoor, dat de kustlijn van het mini-continent volgt. Omdat zij zowel de rails als het rollend materieel van de NMVB (het Vlaamse gedeelte van de nationale streekvervoermaatschappij) hadden gekocht, en geen geld wilden stoppen in het aanpassen van de assen, hielden de Corsicanen zich aan het oorspronkelijke meterspoor, wat de Corsicaanse spoorwegen uniek maakt enerzijds, en nog méér verwantschap laat vertonen met de Vlaamse kusttram anderzijds. Vandaar het déjà-vu effect. De kers op de taart was wel het vervangen van de oorspronkelijke trambellen door toeters die het karakteristieke "poema, poema" geluid[4] van de Vlaamse kusttram perfect nabootsen.
Toerisme[bewerken]
De relatief kleine oppervlakte van dit continent resulteert al sinds mensenheugenis in een zeer beperkte toeristische activiteit. Het sinds 125 vóór C. bijgehouden aantal bezoekers is zó klein[5], dat leerlingen van de enige lagere school van Corsica hun namen uit het hoofd dienen te leren bij wijze van geheugentraining.
Feesten[bewerken]
In Corsica wordt op ongeveer één dag op twee iets gevierd of herdacht: een heilige, een min of meer historische gebeurtenis, de verjaardag van het opperhoofd, of het midjaar. Zoals elders overal elders ter wereld wordt ook in Corsica niet gewerkt op een feestdag, wat volgens pessimisten (zonder uitzondering niet-Corsicanen) zou kunnen verklaren waarom de economie maar niet van de grond wil komen. Het belangrijkste feest is het Bommeldingfeest op 6 februari, waarbij op rituele wijze één mensenleven geofferd wordt, bij voorkeur dat van een niet-Corsicaan. Buitenlanders worden van dit feest geweerd op een even vernuftige als speelse wijze: vertrouwd als zij zijn met begrippen als "onding", "Wingding" en "Webding", worden zij door een de autochtonen gedurende heel die dag aan het lijntje gehouden met zoektochten naar het ding in kwestie. Vooral Nederlandstaligen komen van een kale reis thuis, omdat zij zich verwachten aan een hulde aan het werk van Marten Toonder.
Bezienswaardigheden[bewerken]
- De Wereldtentoonstelling van 2008. Slechts acht landen[6] namen deel, en meer paviljoenen hadden er ook niet op het mini-continent gekund zonder schade toe te brengen aan de eigendommen van de bewoners. De paviljoenen staan er nog steeds, maar zijn omgevormd tot (leegstaande) hotels.
Beroemde bezoekers[bewerken]
- De beroemde Gallische krijger Asterix bezocht het continent in 45 vóór C., in het gezelschap van zijn al even beroemde metgezel Obelix. Deze laatste liet er een menhir van eigen productie achter, die nog altijd te bezichtigen is in de tuin van het Stedelijk Museum.
- Lucius Annaeus Seneca Medius ging in de eerste eeuw van onze jaartelling regelmatig op het eiland met vakantie. De filosoof vond er waarschijnlijk de rust die hij in Rome niet kon vinden, aangezien de Friezen er al zo'n kleine eeuw weg waren, en er over een eventuele bevolking vóór 1100 voornamelijk hypothesen bestaan, maar zo goed als geen bewijzen.
- Dante Alighieri vondt er in 1306, in volle Smurfenheerschappij, de inspiratie voor zijn "Divina Commedia". Hun taal inspireeerde hem minder, wat de lage frequentie van het Smurfs in zijn meesterwerk verklaart. Het Italiaanse dialect waarin hij het wél schreef, zou eeuwen later met de Corsicanen terug vaste voet vinden op het mini-continent.
- De Kazachstaanse presentator Borat bezocht het continent in 2008. Nadat hij wat "cultural learnings of America" geleerd had, vond hij het tijd voor een tweede continent. Zo werd de reportage "cultural failures of Corsica" geboren. Borat beschrijft hierin hoe de toestand op Corsica nog slechter is dan in Kazachstan.
Politiek[bewerken]
Corsica wordt (min of meer) geregeerd door een parlement van anarchistisch-nationalistische strekking, met aan het hoofd daarvan een opperhoofd, dat men daar "Capo" noemt. De hoofdletter is belangrijk, omdat "Capo" nu eenmaal "hoofd" betekent, en de man toch aan het hoofd staat van een continent, en uit hoofde van zijn functie dat beetje respect toch verdient. Er zijn in Corsica al hoofden gerold van personen die het waagden om hun opperhoofd met "capo" aan te duiden, en dat is daar een capitale misdaad. De Capo draagt rond zijn eigen hoofd de zogeheten "banda", net zoals het opperhoofd op de vlag. Niemand anders heeft het recht om dit kledingstuk te dragen, en wie het tóch waagt verliest daar het hoofd bij. De banda is uit zeer luchtig materiaal gemaakt, want het werk van de Capo bestaat hoofdzakelijk uit het koel houden van het hoofd, wat met een parlement van anarchistisch-nationalistische strekking niet voor de hand ligt.
Zie ook[bewerken]
 |
Vastgenagelde versie: 22 juni 2009 |
Dit artikel is een verschrikking! Daarom is het vastgenageld aan de schandpaal zodat iedereen er rotte groenten tegenaan kan gooien.
| |
Mains (Mensen): Asterix · Bauer · Clovis · Foucault · Hollande · Napoleon
Locations (Locaties): Alpen · Angers · Ardennen · Bretagne · Corsica · Frans-Vlaanderen · Lille · Parijs
Dingues (Dingen): Brie · Citroën · Croissant · Eiffeltoren · Mona Lisa · Renault · Wijn
Hystérie (Historie): Gallië · Tweede Franse Oorlog · Franse Revolutie · Vichy-Frankrijk
Au verre riche (Overig): Japan-Frankrijk · Maginotlinie · Opera · Rijn · Schelde · Taal ( 1 · 2 · 3 ) · Tour de France
}
Notenbalk[bewerken]
- ↑ Alleen niet-Corsicanen denken daar anders over, maar dat wordt even unaniem als opbouwende kritiek beschouwd.
- ↑ De revolutie die, na de mislukte Tulpen-, Narcissen-, Zonneblomen-, Madeliefjes- en andere revoluties eindelijk de familie Corleone aan de macht bracht.
- ↑ Hierover is discussie, maar alleen onder niet-Corsicanen, en nooit in het bijzijn van een Corsicaan.
- ↑ "Puma, poma" in het Corsicaans.
- ↑ 35.345 in januari 2009, waarvan 11.111 in 2008 ter gelegenheid van de Wereldtentoonstelling.
- ↑ Absurdistan, Bolivia, Congo, Cuba, Egypte, India, Paaseiland en Wallonië.