Japanse literatuur
De Japanse literatuur is een verzameling van een hele hoop gekras, gekritzel, lijntjes, streepjes en puntjes waar gewone mensen niet wijs van worden, op papier in boekvorm, of op beeldschermen in e-bookvorm. Het betreft literatuur, geschreven in de Japanse taal.
De Japanse literatuur is eeuwenoud, nog ouder dan de Bijbel en het Lorem Ipsum en het is zeer veelzijdig. Het is literatuur van alle tijden, voor alle generaties, leeftijden, seksuele geaardheden en mensachtigen.
De Japanse literatuur heeft gemeen met de Russische literatuur dat mensen die de respectievelijke taal niet als moedertaal hebben, er geen kuso van zullen snappen. Alleen diegenen die - in het geval van de Japanse literatuur - Japans als moedertaal hebben, of duizend jaar Japans beheersen, geloven in Tao en niet in Mao, leven op zorgvuldig gekweekt Hokkaido-mos en sake bij het ontbijt, de lunch, het diner en bij de koffie drinken, zullen de ware aard, de pure kern en de innerlijke yin en yang van het geschrift ten volle begrijpen, of minimaal doorhebben dat wat ze lezen eigenlijk gewoon volkomen onzin is, die juist bedoeld is om bij mensen van buitenaf de schijn te laten wekken dat de Japanse literatuur een diepe bron van wijsheid is en een onderwerp waarover inhoudelijke discussies gevoerd kunnen worden.
Een korte geschiedenis[bewerken]
Omdat er heel veel Japanse boekjes zijn geschreven en stenen zijn gebeiteld, en omdat schrijver dezes geen eeuw de tijd heeft om een uitgebreid onderzoek te doen over de vele soorten werken, zal dit hoofdstuk kort zijn en zich beperken tot de kern.
De Kern[bewerken]
Vanaf het moment dat de Chinezen Japan waren binnengevallen en hun tekentjes, streepjes, rondjes, krasjes, krabbeltjes, stokpoppetjes en wat dan ook hebben geïntroduceerd aan de plantjes die op de vers geschapen eilandengroep begonnen te groeien, is de Japanse literatuur ontstaan, maar veel betekenis had ze toen nog niet. Dit is daarmee de kern van de Japanse literatuur, en eenieder die er wat anders van denkt moet vooral Koreaans gaan leren.
Soorten literatuur[bewerken]
Manga[bewerken]
Manga (漫画) is de, naar Japanse begrippen, vereenzelving van het literaire karakter van de Donald Duck. Manga worden door zijn filosofische, mythologische en psychologische eigenschappen als het allermoeilijkst te begrijpen voor buitenstaanders. Vaak wordt gepoogd Manga samen te vatten door te stellen dat vriendschap het sleutelwoord is, maar de kern is dat alles vergankelijk is, dat iedereen je kan verraden en dat iedereen uiteindelijk dood gaat.
Hentai[bewerken]
Hentai (へんたい) is de meest geliefde soort literatuur die ook het meest tot de verbeelding spreekt bij de lezer. Het is een subdivisie van manga, met een meer exotische insteek, en een ook wat apartere insteek dan gewoon hem erin steken. Vaak hebben de verhalen een melancholische strekking, waarbij een (vaak vrouwelijke) hoofdpersoon zich gedeprimeerd voelt en op zoek is naar haar (of zijn) zen. Vaak eindigen ze in een innerlijke en fysieke strijd tegen kwalijke gedachten die als tengels het tere lijf proberen te overwoekeren, waarin ze uiteindelijk met zielsveel geluk worden opgeslokt.
Banzai[bewerken]
Banzai (バンザイ) is een Japanse soort die eigenlijk uit China is komen overwaaien. Het is de zware kost voor keizers en de verhalen hebben een heel andere betekenis dan bij manga. Banzai is als een soort Faust: oorlogvoeren met alles en iedereen inclusief de Goden. Alles in twijfel trekken, alles wantrouwen, alles voor het Vaderland en de Eer van de Familie. Het is karate, maar eigenlijk ook weer niet, aangezien karate om de verdediging gaat terwijl Banzai juist bewust heroïsche verhalen zijn die de aanval als kern hebben. Het doel van de auteurs is ook dat hun werk een aanval is op de elite, op de status quo, op communisme en op alles dat niet Japans is. Een bekend werk dat tot deze categorie behoort is De Kunst van het Oorlogsvoeren (孫子), alhoewel het verhaal oorspronkelijk Chinees is, maar ja, wat in Japan is oorspronkelijk niet Chinees?
Literaire betekenis[bewerken]
Japanners hebben niet veel karakters nodig om hun gevoelens te uiten, alhoewel ze, met het Japans, een hoop karakters tot hun beschikking hebben. Omdat Japanners de naar schatting meer dan 45000 karakters zelf natuurlijk ook niet kunnen onthouden, beperken ze zich in geschrift tot de kern van hun boodschap, in zo weinig mogelijk karakters. Een karakter heeft op zichzelf een betekenis, maar naar mate meerdere van dezelfde karakters achter elkaar geplaatst worden, verandert de betekenis continu. Het gebruik van leestekens brengt nog meer variatie in de betekenis van een zin.
Of een Japans literair werk nu maar één karakter gebruikt of meer dan duizend, het Japans laat zich zeer moeilijk vertalen. Het is gewoon praktisch onmogelijk om een Japanse zin perfect te vertalen omdat Japanners aan alles een andere nuance geven, waardoor ze nooit hetzelfde bedoelen als jij. Google Translate vertaalt alles naar het Nederlands al ruk, maar vergeleken daarmee is het Japans echter nog verrassend 'adequaat'.
Voorbeelden van Japanse literatuur[bewerken]
Noors Bos (原キリ)[bewerken]
Omdat katten kawaii zijn, en Nyan Cat intussen hopeloos verouderd, zijn Noorse boskatten bijzondere verschijnselen die op een net zo bijzondere manier in Japan zijn geraakt. Haruki Murakami besloot hierover in de twintigste eeuw een verhaal te schrijven, met het idee dat het vooral een heel luchtig, open, schattig, lief en vooral aandoenlijk verhaal zou moeten worden die de reis van de poes naar de rijzende zon zou beschrijven. In plaats daarvan werd het een verhaal vol erotiek, rijzende fallussen in poezen, een gebrek aan zon, wanhoop, ellende (eigenlijk alles wat Finland ook heeft), waarin uiteindelijk iedereen zelfmoord pleegt. Het boek is een populair werk omdat vermoed wordt dat dit het leven in Japan treffend samenvat, maar dat zijn hooguit vermoedens.
Hieronder een fragment uit het boek:
| みみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみ？ みみみみみみみみみみ！ みみみみみみみみみみみみみ。みみみみみみみみみみみみみみみみみ？ み？ みみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみ？ みみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみ。 みみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみみ。 | Wandelen in het besneeuwde deel van de oceaan! Begin je dag! Spuit fonteinen. Zie een grafiek? Look? Een deel ervan? William Shakespeare. Hikariko, wacht even ... (bron) |
Ik ben een kat (吾輩は猫である)[bewerken]
Een ander verhaal van een kat speelt zich in dit literaire werk af. Dit werk is verplicht op iedere Japanse school bij het vak Japans, en iedere zichzelf respecterende student Japans moet dit werk gelezen hebben en geanalyseerd in tenminste een boekverslag van twintig kantjes voordat hij/zij zichzelf Japanssprekend mag noemen. Het begrijpen van dit werk wordt beschouwd als een grote stap naar het 'hogen zijn' in de Japanologie. Natsume Sōseki heeft echter dit werk niet met die reden geschreven. Het verhaal gaat ook helemaal niet om arme studenten Japans die de taal maar niet volledig machtig worden. Het verhaal gaat gewoon over een kat, die vertelt dat zij een kat is. Een fragment uit het verhaal is hieronder te vinden:
| ニャー！ | Miauw! (bron) |
No! (の)[bewerken]
No is een werk dat de keiharde Japanse arbeidscultuur aan de kaak stelt. De auteur (Shinzo Abe) wenst de plannen voor de Japanse wereldverovering uit te drukken door het te verhullen in retoriek van contexten en het moment.
| のののののののの： ののののののののののの。のののののの！ののののののの！ののの のののののののの！ «ののののののの のののの ののの» |
Ons bedrijf: we zijn er middenin. Vanwege jou! Dat is alles! Het is in de zon! «Het spijt me voor het ongemak» |
Tsu! (ッ)[bewerken]
Dit werk is per ongeluk ontstaan nadat de auteur Hirohito van der Kōi tijdens een griepje een niesje moest laten. Het resulteerde, naast een enorme natte, plakkerige bende op zijn papier, ook in een vlaag van inspiratie waarmee de orkanen en de tsunami's werden verwerkt tot een werk waarin optimisme, motivatie en zelfvlijt word gepredikt.
| 「ッ！」 ッッ ッッッ ッッッッッ ッッッッッッッ。 ッッッッッッッッッ ッッッ！ |
"Tsu!"
|
Dedede (ででで)[bewerken]
Stotteren is een kunstvorm, zo moet Mari Honda gedacht hebben. Honda, zelf een begenadigd stotteraar, werkte de bron van spraakverwarring uit tot een werk waarin e lezer zich moet afvragen: waarom zit ik in een kooi te stotteren?
| «でででででででででででででででででででででででででででで»
|
«Om toe te juichen en in te checken met informele casual cheesecake»
|
Rere (れ)[bewerken]
Japanners en hun lichtzinnige gedoe maken dat een zware wereld als de zijne toch kan zweven. Rere symboliseert precies de stress, de frustratie en de druk van het leven om er iets positiefs van te maken, onder het toeziend oog van een driller.
| れれ。 れれれ！ れれれれ。れれれれれれ？ れれれれ れれれれ れれれれれれれれ！ れれれれれ、れれれれれ？ れれれれ！ れれれれれれれれれれれれ。れれれれれ。 «れれれれれ！» れ、 れれ。れれれれれれれれれ 。れれれ、れれ、 れれれれ、れれれれれれれ、 れれれれれれれれれれれれれれ ＆ れれれれれれれれれれれれれれれれれ。 | Eenmaal. Rerere! Accepteer alstublieft. Zou het kunnen? Wordt er op gerekend en leun! Word je gemaakt en gefokt? Kom op! Laat het zijn. Wees vertrouwd. «Zodra het is!» Doe alsjeblieft. Wees getraind. Opgesplitst, leunend, gezegend, gemaakt, vertrouwd, geborgen, gemaakt en verborgen, wees gezegend. (bron) |
Kuso (くそ)[bewerken]
Kuso gaat over een fetisj waarbij op spectaculaire wijze een gifbeker leeggezogen moet worden van slechte gewoontes en treurnis om de eigen geest te bevrijden en echt te kunnen genieten van dingen op en wijze waar menig acteur nog wel een paar wenkbrouwen bij doet fronsen.
| くそくそくそ！ そそく くそくそ！ くくそそそそく！ くそくそそそく！ くそくそくそくそくそくそそそそそ？くそそそそそそ そそそくそ そそそそそくくくく くくくくくくくく！ |
Verdomme shit! Vlieg abrupt! Trek aan! Fucking schijt Sosoku! Shit, je moet je mond houden, is het niet? Het is vrij duidelijk dat het weer gaat gebeuren. |
Zie ook[bewerken]
人 (Personen): Mario · Shigeru Miyamoto · Yoko Ono
スポーツ (Sport): Discussie · RPGs · Piraten doden · Hokkaido · Karate
企業 (Bedrijven): Nintendo · Nokia · Sony · Toshiba
動物 (Dieren): Kat · Pokémon · Tamagotchi
食品 (eten): Bukkake · J-pop · Sushi
その他 (Overig): Anime · Antic Cafe · Kattenmeisje · Kawaii
Gele griep diagnosteer! · Fukushima
Dit sjabloon voegt niet alleen de categorie "Japan" toe aan het artikel, maar gebruikt ook enge Japanse tekens.
Om deze weer te geven dien je nog engere taalpakketten te installeren.