Kakker

Luister niet naar je huisarts: die kwakzalver vertelt gore aardse leugens omdat hij gewoon niet weet wat er met je aan de hand is! Denk je te hebben wat er op deze pagina staat, twijfel dan niet en koop meteen medicatie op het internet, op de OnMarkt, of bij de afhaalchinees!

Een kakker. De verminderde intelligentie is direct waarneembaar.

Een kakker is een individu dat lijdt aan het syndroom van Kak. Dit syndroom is op zich niet besmettelijk, maar kan wel veroorzaakt worden door het zogenaamde "kakvirus" (Dignusviridae), dat op zijn beurt wèl besmettelijk is. Het virus veroorzaakt dusdanige genetische mutaties, dat een slachtoffer een grote kans heeft om het syndroom te ontwikkelen. Mensen zijn het vatbaarst voor het virus in de levensfasen waarbij de hormoonhuishouding instabiel zijn; met name de puberteit is een erg kwetsbare periode. Wanneer een tiener zich omringt met leeftijdsgenoten uit een milieu waar het syndroom van Kak veelvuldig voorkomt, heeft deze dan ook een sterk verhoogde kans zelf het syndroom ook op te lopen.

Het syndroom van Kak heeft helaas geen bespoedigde dood tot gevolg, maar heeft wel symptomen die het samenzijn met de omgeving erg lastig kunnen maken - vooral voor de omgeving.

Uiting

Bij aanblik van een grote hoeveelheid van dergelijke goederen, neemt de hersenactiviteit van de kakker waarneembaar toe.

Het syndroom uit zich niet bij iedere drager op éénzelfde manier. Sommigen kunnen jarenlang rondlopen met het syndroom, alvorens de omgeving er achterkomt dat het individu lijdt onder het syndroom. Anderen zijn echter direct te herkennen.

Er zijn verscheidene symptomen die een manifestatie kunnen zijn van het syndroom van Kak. Het voorkomen van één of meer van deze symptomen is echter geen garantie voor de aanwezigheid van het virus; het betreffende individu kan ook simpelweg onsympatiek zijn. De symptomen waaraan een kakker te herkennen zou kunnen zijn, zijn:

• Een egocentrisch wereldbeeld,
• Een sterk verlaagd IQ,
• Een onrealistisch verhoogd gevoel van eigenwaarde,
• Een meer of mindere mate van afasie,
• Een sterke avaritia.

Het egocentrisch wereldbeeld waarmee vele kakkers te kampen hebben kan vooral voor de omgeving een zware last met zich meebrengen. De kakker zal het gehele leven van zichzelf en zijn omgeving volledig in het teken stellen van zijn eigen welbevinden. Dragers van het syndroom zijn veelal geneigd hun leven in het teken te stellen van het vergaren van een grote hoeveelheid rijkdom. Het opbouwen van dit kapitaal zal ten koste gaan van het onderhouden van een positieve relatie met de familie en kennissen - let wel: kennissen, dus geen vrienden - van het individu. Het delen van materiële goederen gaat namelijk volledig tegen de natuur van de kakker in.

De kakker heeft nagenoeg zonder uitzondering te lijden onder een sterk verlaagd intelligentiequotiënt. Waar het IQ van een gemiddeld individu ergens tussen 85 en 115 zal bevinden, zal de kakker vaak slechts over een fractie van deze getale beschikken. Het syndroom van Kak heeft namelijk een sterke misvorming van de hersenstructuren als gevolg; het gemuteerde DNA van de drager zal bij een gedeelte van de hersencellen, de synapsen die de hersencellen onderling verbinden, verkeerd aansluiten.

Als gevolg van deze kortsluitingen wordt ook het gevoel van eigenwaarde van de kakker sterk verhoogd. Het effect hiervan kan subtiel blijven, maar er zijn gevallen bekend waarin de verhoging dusdanig astronomische proporties aannam, dat de kakker handelingen ondernam die geen enkele weldenkende sterveling zou ondernemen. Zo is er in het jaar 947 voor Christus een mannelijke drager van het syndroom van Kak verongelukt, omdat hij het mogelijk achtte naar de zon te vliegen met vleugels van kaarsvet. De mentale afwijking die het syndroom van Kak met zich meebrengt is bijgenaamd: "het Icarussofisme".

De afwijkende hersenstructuren die het syndroom veroorzaken treffen met name hard in de linkerkwab van het brein, waar het spraakvermogen aangestuurd wordt. Dit heeft een bepaalde mate van afasie tot gevolg, waardoor het individu een typerende manier van spreken heeft. Zo zal de kakker veelal spreken met een retroflexe approximant, waar een gemiddelde spreker van de Nederlandse taal veelal een alveolaire tril zal hanteren in de spraak. Gezien de verhoogde concentratie van het syndroom van Kak in en rond de Nederlandse gemeente Het Gooi, wordt de retroflexe approximant ook wel de Gooi-r genoemd.

Oorzaken

Kakkers worden gevormd door Dignusvirae, maar zwakke genetica kunnen een persoon wel vatbaarder maken voor het virus. Wanneer een persoon met het syndroom bijvoobeeld kinderen krijgt, is de kans zeer groot dat deze kinderen geboren worden met het syndroom van Kak. De oorzaak hiervan wordt nog onderzocht; sommige virologen vermoeden dat het virus meegedragen wordt door een kakker, waardoor de nieuwgeborene prenataal besmet wordt. Andere onderzoekers menen dat de verzwakte genetica van de ouders de reden is dat het kind het syndroom reeds dragend ter wereld komt. Hierbij zou dus geen Dignusvirae betrokken zijn.

De verzwakte genetica kunnen ook ontspruiten aan grote weelde. Wanneer een persoon rijkdom vergaart, zal deze minder stress ervaren omtrent werk en financiële zaken; de persoon is toch al financieel onafhankelijk. Hierdoor zal de hormoonhuishouding verstoord worden, wat zorgt voor mutaties in het DNA.

De status van het Dignusviridae als seksueel overdraagbare aandoening wordt onderzocht door wetenschappers. Er zijn sterke aanwijzingen dat, zij die bedpartners hebben met het syndroom van Kak, zelf geïnfecteerd raken met het kakvirus. Zo nemen ze enkele eigenschappen al snel over van de bedpartner, waaronder arrogantie, een verhoogd gevoel van eigenwaarde, minachting van de omgeving, maar vooral een sterke daling van het IQ. Wanneer de dragende bedpartner gedurende langere tijd buiten beeld is, zullen de symptomen meestal langzaam zakken tot nabij hun oude niveau, maar bij langdurige seksuele blootstelling aan het syndroom kunnen de effecten blijvend zijn.

Correlatie met woonplaatsen

Woonplaatsen kunnen ook een sterke invloed hebben op de genetische weerstand die een persoon kan bieden tegen het virus. De vele factoren resulteren erin dat er bepaalde "Kak-hotspots" zijn ontstaan, waar een bijzonder hoge concentratie kakkers aanwezig is. De verschillende factoren die vermoedelijk correleren zijn:

• Het loodgehalte in het grondwater,
• De verkalking van het leidingwater,
• De WOZ-waarde van kavels,
• De aanwezigheid van een tennisbaan, golfbaan, squash-hal of andersoortige sportfaciliteit,
• De nabijheid van een kerncentrale.

Aangezien de kakker zich ook graag tussen onsympathieke mensen begeeft, waarover hij zich superieur kan voelen, zoeken kakkers elkaar graag op. Hierdoor ontstaat een symbiose die erin resulteert dat woonplaatsen die geschikt zijn als habitat voor de kakker compleet worden overspoeld met de hete aardappel-kauwende engnekken. Omdat niemand die verschrikking kan tolereren, trekken de oorspronkelijke bewoners vaak al snel weg. Voorbeelden van plekken waar dit scenario zich reeds voltrokken heeft, zijn:

• Wassenaar,
• Het Gooi,
• Bloemendaal,
• Haren,
• De Jordaan,
• De Utrechtse Heuvelrug.

Zelfs op enkele plekken waar van origine een klimaat heerst waar kakkers in 't geheel niet goed zouden gedijen vanwege de aanwezigheid van aso's is een groeiende aanwezigheid van kakkers. Scheveningen is hier een schrijnend voorbeeld van.

Etymologie

De naam "syndroom van Kak" is afgeleid van de (voordien prejoratieve) naam voor een drager van het syndroom: een kakker. Over de etymologie van de naam kakker is echter minder eenduidigheid onder taalkundigen.

Een gangbare verklaring voor de naam, is het feit dat de kakkers in vroeger tijden, met name in de late middeleeuwen, foutief werden gezien als dragers van een besmettelijke ziekte. De kakkers werden hierom verstoten en verbannen uit de samenleving, waardoor ze noodgedwongen naar alternatieve vormen van onderdak moesten zoeken. Veel kakkers trokken naar het platteland, waar ze communes vormden. Veelal konden deze kakkerscommunes het echter niet eens worden over de juiste verdeling van de vergaarde welvaart, waardoor enkele kakkercommunisten zich verscholen in de kalkgrotten. Hierin bouwden ze hutten om in te wonen. Deze groep werd door tijdgenoten kalkers genoemd, wat later verbasterde tot kakkers. De gezaghebbende Huizerse morosoof Edwin Rebel wijst er bovendien op dat het kakvirus zich rond het Gooi begon te verspreiden na de bouw van de kalkovens in de haven van Huizen. Dit maakt een verband tussen kalk en kakkers volgens Rebel zeer aannemelijk.

Veel historici verwerpen echter het veronderstelde verband tussen kalk en kakkers, aangezien de aanname dat een kakker zich vrijwillig zou huisvesten in een hut erg onwaarschijnlijk lijkt. Bovendien stellen historici dat Huizen, zeker voor Gooise begrippen, een ordinair pauperdorp is. Huizen kan dus onmogelijk de bakermat van het Gooise kakkerdom zijn. Zij zoeken de verklaring in de Romeinse samenleving, waar de eerste optekeningen van het fenomeen - zij het niet met de benaming kakker - ontsproten.

Er zijn een drietal Latijnse woorden die gelden als de mogelijke naamgever van het woord "kakker". Volgens een eerste theorie was het de grote hoeveelheid privékoks die de rijken in de samenleving omgaf, die werd aangezien voor de oorzaak van een in hoog tempo verslechterend karakter van de patriciërs. Men vermoedde dat de privékoks het eten van hun werkgevers vergiftigden, waardoor deze na verloop van tijd wartaal uit zouden beginnen slaan. Het Latijnse woord "cocus" (kok) zou dus de herkomst van het woord "kakker" zijn.

De behandeling van de symptomen van het syndroom kan een flink arsenaal aan medicatie vereisen.

Een tweede mogelijke Latijnse herkomst van het woord "kakker" schuilt in het woord "caecus" (blind). De kakkers werden afgeschilderd als blinden; de perceptie van eigen fouten of tekortkomingen in het karakter is voor vele kakkers nagenoeg onmogelijk. Een blinde werd een caecur genoemd, wat langzaam verbasterd werd tot "kakker".

De laatste theorie schrijft voor dat het de kakkers hele dagen bezig geweest zouden zijn met het uitrekenen hoeveel rijkdom ze vergaard hadden. De "calculus" die ze beoefenden maakte van een rijk individu een calculuceur, verbasterd tot "kakker".

Behandeling

Hoewel het syndroom een ongeneselijke aandoening is, kunnen de symptomen in sommige mildere gevallen enigszins verzacht worden. Naast medicatie - het middel chloroform is een zeer populair medicijn - worden de symptomen doorgaans bestreden met pedagogische middelen. Zo kan fysiek geweld de beschadigde hersengebieden verminderen in activiteit. Het nadeel van deze methode is echter dat er blijvende schade toegebracht kan worden aan het lichaam van de kakker.

Tijdens de incubatietijd van het virus, kunnen de symptomen ingeperkt worden door hantering van de Rudi Völlermethode. Hierbij wordt een grote hoeveelheid fluim in de hals van de patiënt aangebracht.

Aan de schandpaal genageld!	Vastgenagelde versie: ´17 juni 2019
Dit artikel is een verschrikking! Daarom is het vastgenageld aan de schandpaal zodat iedereen er rotte groenten tegenaan kan gooien.

Noten

Notenbalk