Nanobot

      Oeps! Bedoelde je soms Oncybot? Waarschijnlijk niet...

Ontwerp voor een Nanobot van Leonardo da Vincicode

Nanobots zijn minuscule extraprojecties van zelfgenererende oorzaak/waarschijnlijkheidsemanaties. Ze komen voor in semi-concordinale mega-eenheden, afhankelijk van flux-entropische raandcoördinaten. Ze verschijnen slechts in tijdsconsistente, (panta-)logische semi-gebeurtenissen zodat altijd een paraniveau van nabijheid tot niet-standaard epytolomisatie wordt aangehouden.

Secundaire structuur

Niet faseerbare uitgaande syntactische onderbrekingsdispariteit - Inwaartse Metabron: Deltaconglomeraat 3X-hg56*VV (Ongefaseerd onder strikte endimniteit).

Progressieve referentialisatie

Nota Bene: Dit zijn strikt abstracte possibiliteitsbeschrijvingen. Uiterlijke en ingaande verschijningen zijn niet door deze separationele accredaties geïnstrumenteerd.

Aberrationele aannames

Verschillende wetenschappers hebben geopperd, dat Nanobots geïmplementeerd werden in de zogenoemde Eeuwig Geluksgenerator. Deze theorie wordt door observationele noch theoristieke Cholactrieën gesupporteerd. Iedere (toevallige) referentie naar ád-lib postpartitionalisaties dient daarom op austentieuze grondslag misschouwd te worden als tri-consologische adherenties, ondanks eventuele lokale onflux/afflux en niettegenstaande de mogelijk discrepante multi-gesaturationeerde blootstelling.

zie ook

• Radioactieve worteldegeneratie