Ronald McDonald

Uit Oncyclopedia
(Doorverwezen vanaf Ronald MacDonald)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Hij is een echte kindervriend

Het eten van Ronald McDonald heeft meer kinderen de dood ingejaagd dan Osama bin Laden.
~ Pim Fortuyn over Ronald McDonald

Als jij dus de hamburger heb, dan kan de tegenstander hem niet opeten, dat is dus logisch.
~ Johan Cruijff over de hamburgers van Ronald McDonald

Dieser groten schoenen, zijn deutlich Kompensierung. Sehr betekenisvol. Ja!
~ Sigmund Freud over Ronald McDonald

Ik kreeg het idee voor 'Het' toen ik in een McDonald's zat te eten.
~ Stephen King over Ronald McDonald

In Sovjet-Rusland, kind lokt JOU!
~ De situatie in Sovjet Rusland omtrent legaal kinderlokken

Ronald McDonald is een clown, de enige legale kinderlokker ter wereld , succesvol zakenman en filantroop.

Ronalds jeugd en jonge jaren[bewerken]

Donald McDonald tijdens zijn pensioen.

Ronald McDonald komt uit een lang geslacht van schotse circusartiesten. Zo is zijn vader bijvoorbeeld de beroemde clown Donald McDonald en zijn moeder de even bekende acrobate Bettie MacBeth.

Het leven van Ronald begon al meteen niet zo goed. Bullie MacBullet, de menselijke kanonskogel, had het kanon verkeerd afgesteld, en hij landde in plaats van in het vangnet zo in op de volzwangere buik van Bettie MacBeth. Dat zette de vroegtijdige geboorte in van de kleine Ronald. Dit is een van de oorzaken van de gebrekkige motoriek van Ronald.

Ronald's jonge jaren waren erg onrustig door het rusteloze zwervende circusartiestenbestaan van het gezin MacBeth dat hen van de ene Loch naar de andere Glen voerde. Daarbij passeerden ze menige whiskeystokerij die Donald McDonald niet links liet liggen. Als Donald dronken was en Bettie hoofdpijn had (wat steeds vaker voorkwam), vergreep Ronald zich aan Donald. Als Donald dan de volgende dag een kater en zich schuldig voelde tegenover God mishandelde hij de kleine Ronald die hem in zijn ogen verleid had. Ronald was niet elke dag heel erg supergelukkig.

Ook moest Ronald al vroeg zijn steentje bijdragen aan de act van zijn vader en liep hij al op jonge leeftijd op grote schoenen met taarten te gooien. Maar meer nog kreeg hij vele taarten in het gezicht en was hel doelwit van vele vernederende grappen. Vooral over zijn grootte want Ronald was op zestienjarige leeftijd zo groot als een negenjarige.

Ronalds pubertijd[bewerken]

Ronald McDonald in de periode 1939-1945

Toen Ronald zeventien was kwam zijn vader om door een verkeerd geladen puddingbuks. De puddingbuks was een belangrijk onderdeel van de act van de McDonald'sen. Pa McDonald's maakte grove grappen ten koste van zijn zoon tot Ronald hem de mond snoerde met een spervuur van monatoetjes. Daarna moest Ronald door een deur lopen waarop een emmer met stroop stond. Maar deze keer was een van de Monatoetjes in n het magazijn van de buks vervangen door een keiharde Engelse plumpudding. Pa McDonald's kreeg die recht op zijn clownsneus, een stukje neusbotschilfer kwam in de hersens en hij stierf. Omdat vele mensen toegang hadden tot de materiaalkist, is het nooit duidelijk geworden wie de verkeerde pudding geladen heeft en of het een ongeluk of moord is geweest.

Doordat de terreur van zijn vader wegviel kwam Ronald opeens verlaat in de pubertijd. Hij groeide als kool en ontwikkelde seksuele gevoelens. Door de acties van zijn vader en doordat hij als van de hormonen stuiterende puber nog steeds alleen maar tussen de kleine kindertjes zat, raakte hij nog verder in de war. Na de voorstelling ging hij steeds vaker naar de dierenkooien waar vaak nog wat kinderen rondhingen. Die lokte hij dan met verhaaltjes naar zijn woonwagen, waar hij dan zijn broek liet zakken. Omdat hij nooit seksuele voorlichting had gehad, had hij geen flauw benul wat hij daarna zou moeten doen, dus daarna liepen de kinderen altijd verdwaald weg.

Ronalds bekering[bewerken]

Op een dag probeerde Ronald weer eens zijn Puddingbuks-truuk uit te halen met een meisje uit het publiek. Maar in plaats van dat zij hem zijn gang liet gaan, lachte ze hem in zijn gezicht uit. In plaats van boos of agressief te worden, barstte Ronald in huilen uit. En schreeuwde: "Je hebt gelijk. Ik ben een belachelijk figuur. Wat moet ik als gezonde achttienjarige met die kinderen." Na deze Catharsis verliet Ronald het Circus en gaf zich aan bij de politie. Vanwege zijn oprechte spijt, kreeg Ronald maar twee jaar gevangenisstraf en mocht om de week een week op proefverlof. Na zijn straf te hebben uitgezeten zocht hij professionele hulp voor zijn afwijking. Zijn psychiater stelde al snel vast dat alles de schuld van Ronalds vader was, maar ook van zijn moeder, want die had nooit ingegrepen en Donald's gedrag altijd weer goedgepraat. Na een heftige rebirthingsessie met behulp van een geconserveerde olifantenbaarmoeder was Ronald bevrijd van zijn ziekelijke neigingen. In een groepsessie ondervond Ronald dat seks met volwassenen veel leuker is dan met kinderen.

Kinderlokken voor het goede doel[bewerken]

Trap er nou niet in Emily!

Na de succesvolle afronding van zijn therapie vraagt Ronald zich af wat hij met de rest van zijn leven aan moet. Terug naar het circus wil hij niet meer. Daar liggen te pijnlijke herinneringen. Maar veel anders dan kinderen aan het lachen brengen en en ze naar zijn kleedkamer lokken kan hij ook niet.

Op een dag zit Ronald in de tram op weg naar het bijstandskantoor. Voor hem zitten twee leraren die klagen over de naïviteit van de leerlingen. Ze filosoferen wat over het nieuw te ontwikkelen lespakket Oppassen voor Kinderlokkers. Ze zitten vooral met het probleem hoe het vak ge-examineert moet worden. Ronald kan het niet laten zich met het gesprek te bemoeien en bied zich al snel als test-kinderlokker aan. Van het een komt het ander en binnen de kortste keren heeft Ronald McDonald een succesvol bedrijfje dat in opdracht van ouders en scholen kinderen lokt om te testen hoe goed de kinderen naar de wijze raad "niet met vreemde meneren meegaan" hebben geluisterd.

Het biologische eten[bewerken]

Maar na een poosje begint het werk Ronald te vervelen. Het kinderlokken is gewoon te makkelijk. Hij verkoopt zijn kinderlok-bedrijfje en begint een nieuw project. Hij wil kijken of hij zijn kinderlok-capiciteiten kan gebruiken om kinderen aan de gezonde voeding te krijgen. En dat blijkt inderdaad helemaal niet zo moeilijk. Met wat telivisiespotjes over leuke frisse jonge dames die meneer tegen kleine opdondertjes zeggen, en door wat handgemaakt houten speelgoed (met FSC keurmerk) bij de maaltijden cadeau te doen, krijgt Ronald het voor elkaar kinderen zonder problemen spruitjes, witlof en sojabrokken te laten eten en ze keer op keer nog te laten terugkomen ook. Zo worden de kinderen gezond, de ouders gelukkig en Ronald stinkend rijk. De rest is geschiedenis.

Zie ook:[bewerken]