Telefoon
“In Sovjet Rusland, antwoordapparaat spreekt JOU in!!”
De eerste telefoon was een uitvinding van Alexander Graham Bell. Het project staat, samen met de bouw van het eerste metrostation van Londen, bekend als een waardeloze onderneming.
Vroeger[bewerken]
Helmut Ring probeerde het idee nieuw leven in te blazen met de ontwikkeling van de tweede telefoon. De eerste poging om het apparaat met een tentatieve proefneming uit te proberen mislukte: Bell was niet thuis en nam niet op.
Bijgestaan door zijn moeder Nicoline Hoorn Sese Seko Kuku Ngbendu wa za Ring - De Vries ging Ring echter voort op de ingeslagen weg. Op 31 december 1877 voerden beiden hun eerste telefoongesprek over 21 kilometer, wat voor die tijd een lange afstand was (de mensen waren toen nog kleiner). Een dag later deed moeder Ring reeds haar beklag. Helmut belde haar zo weinig, vond ze. Om zijn moeder een plezier te doen - het bleef tenslotte zijn moeder en daar had je er in die tijd maar 1 van - bracht Ring diverse verfijningen aan in zijn telefoonontwerp. Hij ontwikkelde een degelijk, bakelieten toestel dat voor het verspreiden van zijn signalen gebruik maakte van een betrouwbaar netwerk van relaisstations en metalen kabels. Voorheen hadden hij en zijn moeder slechts de beschikking gehad over een onhandig klein druktoetsapparaatje dat draadloos werkte (draad was nog niet uitgevonden.)
Heden[bewerken]
Inmiddels is het telefoneren natuurlijk allang uitgestorven. Op oude-ambachtenmarkten laat men nog wel eens zien hoe het vroeger werkte. U moet bedenken dat de mensen in die tijd veel eenvoudiger leefden. Ze hadden weinig maar het weinige dat ze hadden deelden ze met elkaar en daardoor hadden ze gaandeweg steeds minder. Op het laatst wisten ze van gekkigheid en gebrek niet meer wat ze moesten.
Zie ook[bewerken]
 |
Vastgenagelde versie: 25 december 2006 |
Dit artikel is een verschrikking! Daarom is het vastgenageld aan de schandpaal zodat iedereen er rotte groenten tegenaan kan gooien.
| |