Vrijdag
Vrijdag is de vierde dag van de week die niet naar een hemellichaam genoemd is, en werd gecreëerd om van de vijfdagenweek af te zijn. Deze ontwikkeling komt na het instellen van de dinsdag, de woensdag en de donderdag, en wordt daarom de vierde uitvinding van de mensheid genoemd. De verhouding werkdag-rustdag werd aldus van 4-1 op 5-1 gebracht, wat wijst op een uitbreidend kapitalisme. Leken beweren wel eens dat er op dat ogenblik in zo'n maatschappij allang meer dan vier uitvindingen moeten gedaan zijn, zonder dewelke men nauwelijks van een maatschappij of een economie kan spreken. Zij dwalen: kapitalisme en economie zijn geen uitvinding, maar karaktertrekken, ten dienste waarvan zaken als de meerdagenweek moesten uitgevonden worden.
Zo de cultuur, zo de vrijdag[bewerken]
Miljoenen jaren van geleidelijke globalisatie hebben ervoor gezorgd dat de dagen van de week overal synchroon lopen, en even synchroon toegepast en gepast geëerd worden. Overal? Neen. Bij de Gnocchi-indianen, in de jungle van Nutella, even ten westen van Lima, is de vrijdag geen werkdag. De vrijdag heet daar zelfs niet "vrijdag", maar "ch'askachaw". Deze afwijking van de internationaal gangbare regelgeving heeft zijn weerslag op de bevolking, die op vrijdag doelloos rondzwerft, niet wetende wat doen op deze dag, instinctief aanvoelend dat dit geen echte rustdag kan zijn. Het bruto nationaal product lijdt merkbaar onder dit gebrek aan efficiëntie.
Vrijdagplaneet[bewerken]
De Vereniging voor Ronkende Ouderwetse Eigenwijze Motorvoertuigenbestuurders heeft niet gewacht op VN, Unicef of Unesco, maar schreef al in 1930 de Volkenbond te Genève aan, met de dringende vraag of zij de vrijdag onder het hoog patronaat van de planeet Minerva wilden plaatsen. In 1970 kregen zij per kerende post het antwoord dat Minerva geen planeet was, en of Venus óók goed was. Het aanbod werd meteen aanvaard, en dat werd schriftelijk bevestigd. De benoeming van Venus als beschermplaneet van de vrijdag staat dus zo goed als vast.
De vrijdag in de wereldpers[bewerken]
Mag men vrijen op vrijdag?[bewerken]
Terwijl zowel het dinsen als het woensen voltijds controversieel zijn, en het donderen deeltijds, kent het vrijen geen tijdsbeperking. Alle dagen zijn er geschikt voor, al leggen sommige culturen een beperking op aangaande de frequentie. Intensief onderzoek (vooral de praktijk is uitputtend) toont aan dat de meeste tot wekelijks vrijen geneigde aardbewoners daar instinctief de vrijdag voor uitkiezen, en dat de in de buurt liggende dagen als overloop dienen voor de onblusbare paarlustigen. In tegenstelling tot het donderen is niet zozeer de tijd een punt van discussie, maar wel de plaats, want vrijende zoogdieren zijn niet overal welkom. In de buurt van vooruitstrevende lagere scholen worden wel vrijende herkauwers en hoefdieren toegelaten, omdat men dat daar verkiest boven bloemetjes en bijtjes, maar veel verder gaat momenteel het publieke vrijen nog niet. Of liever, niet meer. Want onze verre voorouders rekenden niet op vierpoters om aan hun kinderen het broodnodige onderricht te geven. Tot samen met het eerste tamme schaap ook de eerste goede herder ten tonele verscheen, en en het uit was met de pret. Het gedrag van deze wollige viervoeters zou voortaan tot voorbeeld strekken. Maar binnen mag het nog.
Vrijdagactiviteiten[bewerken]
Het is duidelijk dat, instinct of niet, een bezigheid die door geen enkele geschreven of ongeschreven wet exclusief aan de vrijdag gebonden is, niet als een noemenswaardige vrijdagactiviteit kan beschouwd worden, al gaat het honderd keer over zoiets belangrijks als vrijen. Dat laat op een aan dergelijke activiteiten gewijd lijstje plaats voor volgende meer ter zake doende onderwerpen:
DAGEN VAN DE WEEK |