Zitbal
 Denk je te hebben wat er op deze pagina staat, twijfel dan niet en koop meteen medicatie op het internet, op de OnMarkt, of bij de afhaalchinees! |
“De slaapzak kende ik al, maar dit...”
Een zitbal is een spectaculaire doch pijnloze aandoening van de teelballen. Van één teelbal, om precies te zijn. De patiënt lijdt vooral aan bezienswaardigheid en voortplantingbewegingsproblemen, door de ongewone omvang van de teelbal.
Het verschijnsel[bewerken]
Wanneer één der teelballen omgeven wordt door een zeer grote hoeveelheid van uiterst veerkrachtig weefsel, en het geheel een zodanige omvang bereikt dat de patiënt erop kan gaan zitten, dan spreekt men van een zitbal.
Weefsel[bewerken]
Het weefsel is zodanig elastisch, dat de teelbal extra goed beschermd wordt tegen externe impact, en dat de patiënt er zonder hinder kan op gaan zitten. Het weefsel is ook erg licht, zodat er nauwelijks of geen verandering komt in het gewicht van de patiënt. De patiënt moet wel zijn kledij aanpassen, of de zitbal bloot laten. De meeste patiënten kiezen voor het eerste. Het gezwel is goedaardig, de bal functioneert perfect, en de doorsnee zitbalpatiënt zou zelfs een hogere levensverwachting dan gemiddeld hebben, ware het niet dat de meeste onder hen ten onder gaan aan psychische stoornissen en ongelukjes. Een chirurgische ingreep dringt zich dus op. Hoe? Wat? Dit kan operatief verwijderd worden? Waarom dat niet eerder gezegd?
Operatieve verwijdering[bewerken]
Wel, operatief verwijderen is technisch perfect mogelijk, en al geruime tijd. Maar het gezwel, hoe goedaardig ook, is onlosmakelijk verweven met de teelbal, en omdat een ingreep onvermijdelijk een risico zou inhouden voor de normale teelbal, zou opereren gelijk staan met castreren. Tot nu toe is er maar één geval bekend van een patiënt die overging tot deze radicale chirurgische ingreep: Adolf Hitler. Zijn Propaganda-Abteilung was het beu om altijd maar de foto's en filmbeelden te editen om zijn afwijking te camoufleren, en kon hem tot een operatie overhalen. Hoewel de operatie vrij goed verliep, was de resterende teelbal teveel beschadigd om nog een erfgenaam voor het Derde Rijk te kunnen verwekken. Achteraf bekeken heeft de Propaganda-abteilung toch iets goed verricht voor de mensheid.
Sublimering[bewerken]
Het verschijnsel ontstaat tijdens de puberteit, en wel op explosieve wijze: op één week tijd kan de zitbal zijn definitieve grootte bereikt hebben. Tieners zijn van nature uit al kwetsbaarder wat hun uiterlijk betreft, en zo'n zitbal is meestal niet welkom. Hoewel praktisch alle getroffenen vrijwel onmiddellijk emo worden, nemen sommigen hun toevlucht tot literatuur. Wanneer zij opgaan in de wereld van een boeiend boek, vergeten zij hun afwijking, en in hun verbeelding maken ze er zelfs iets moois van. Dat helpt hen door die moeilijke periode, en zij behoren tot de zeldzamen die er een vrij goed geslaagd leven kunnen mee opbouwen, tenzij zij slachtoffer worden van de inherente ongelukjes.
Voortbeweging[bewerken]
Het moge duidelijk zijn dat de zitbal handig (en comfortabel!) is om op te zitten, maar dat de voortbeweging te wensen overlaat. Zodra de patiënt wil rechtstaan zit het ding in de weg. Slapen gebeurt trouwens ook zittend.
Op eigen kracht[bewerken]
De meeste ongelukken gebeuren tijdens momenten van ondoordacht voortbewegen. Wanneer een zitbal éénmaal begint te stuiteren, is er geen houden meer aan. Binnenshuis beperkt de schade zich tot wat beschadigd meubilair en een hersenschudding, maar buitenshuis...
Wanneer een zitbalpatiënt buitenshuis is, en, bijvoorbeeld omwille van een mooi lenteweertje, een sprongetje van blijdschap maakt, dan begint de bal steeds hoger te stuiteren. Indien de patiënt geen lijnvliegtuig ramt, dan eindigt hij in een baan om de aarde. Het opruimen van zitbalpatiëntkadavers behoort trouwens sinds kort tot de taken van de ruimteveerbemanningen. Getuigen van dergelijke zitballanceringen hebben voor de rest van hun leven het akelige "ptoïng...ptoïng...ptoïng..." geluid in hun oren, gemengd met de steeds zwakker wordende kreten van het slachtoffer. Indrukwekkend, aldus deze getuigen, is het wachten op de laatste stuiter... die er nooit komt. Omdat de vorige de laatste was, en de zitbalpatiënt zich in de ruimte bevindt.
Modern vervoer[bewerken]
Op dit probleem hebben een aantal autofabrikanten handig ingespeeld, door in hun gamma ook een Balmobiel op te nemen. Achteraan is ruim plaats voorzien voor patiënt en bal, en het ziekenfonds zorgt voor een chauffeur. Jawel, deze afwijking wordt volledig terugbetaald: wij zijn tenslotte geen wilden! Er moet alleen opgepast worden bij het in- en uitstappen, maar in veel gevallen kan dat in een garage, zodat de patiënt zelfs naar een shoppingcenter kan gaan! Aangezien de chauffeur daar tóch niets te doen heeft, rijdt hij de patiënt rond in het type winkelwagentje dat eigenlijk ontworpen werd om grote inkopen mee te vervoeren.
Psychische impact[bewerken]
Helaas voelt de in een Balmobiel rondgereden zitbalpatiënt zich bijzonder lullig, vooral omdat er steevast mensen gaan wuiven en knielen wanneer hij langskomt. In het begint wuift hij nog zwakjes terug, maar uiteindelijk vertikt hij het om nog buiten te komen, en kwijnt langzaamaan weg.
Beroemde patiënten[bewerken]
Over beroemdheden met deze afwijking kunnen wij kort zijn: er bestaat slechts documentatie over twee van zulke mensen. Maar deze zijn, omverschillende redenen, dan wel bijzonder belangwekkend.
Franz Liszt[bewerken]
Hoewel het in die romantische XIXde eeuw heel gewoon was dat scheppende artiesten zich met een getormenteerd gezicht voortbewogen, dreef Franz Liszt wel een beetje over overdreef Franz Liszt wel een beetje. Dat dachten zijn tijdgenoten, en dat denken de mensen die nu de portretten van toen bekijken. Maar een onlangs aan het licht gekomen foto verklaart één en ander. Liszt was namelijk een zitbalpatiënt. Dit deed geen afbreuk aan zijn talent als componist, en als pianist kon hij ook zijn mannetje zitten staan. Hij trad uitsluitend op in een zeer wijde zwarte jas, en men liet het publiek pas binnen wanneer hij al aan de piano gezeten was. Hij bleef ook, zogezegd in artistieke trance, zitten tot de laatste toehoorder de zaal verlaten had. Buiten zijn intieme kennissenkring heeft nooit iemand geweten dat hij lijdende was. De dappere man.
An Pierlé[bewerken]
Het tweede geval is belangwekkend om twee redenen. Ten eerste komt er óók pianospel aan te pas, net als bij Liszt[1]. Maar er is pianospel en pianospel. Neen, het is eigenlijk de tweede reden die onze aandacht trekt. De patiënt in kwestie is namelijk... een patiënte! De Vlaamse zangeres en pianiste An Pierlé lijdt al geruime tijd aan zitbal, maar kwijnt er niet door weg. Evenmin heeft zij geopteerd voor een baan rond de aarde. De tijden veranderen immers, en een fenomeen dat het leven van een doorsnee burger vergalt, kan, indien goed ingekleed (of in dit geval, ontkleed), een artiest ten goede komen. Vandaar dat An zich niet schaamt voor haar zitbal, en hem duidelijk laat zien terwijl zij op het klavier tokkelt. Het spreekt vanzelf dat zij het ding zo glad als een biljartbal scheert, en er soms zelfs een glimmend metaalachtig laagje op aanbrengt. Het oog van de toeschouwer mag óók wat hebben. Over de herkomst van een zitbal bij een vrouw is nog niets onderzocht, omdat An "niet aan haar lijf laat friemelen". Indien zij niet overgaat tot opereren[2], zal ooit autopsie ons de oplossing van dit raadsel bieden. Zolang moeten wij maar geduld oefenen.
Inspiratie[bewerken]
Deze afwijking heeft een aantal speelgoedfabrikanten geïnspireerd tot het namaken van deze bal, die zij dus los te koop aanbieden. Ze bestaan met extra steunknopjes, om wegrollen te voorkomen, en met een handvat, om ermee te stuiteren. Doordat deze fabrikanten niet in staat zijn om de uitzonderlijke veerkracht van het origineel te imiteren, loopt de klant geen gevaar in een baan rond de aarde terecht te komen. De specialisten van de ergonomie interesseren zich ook voor het verschijnsel, en beweren dat dit wel eens de beste manier van zitten zou kunnen zijn. De stoel heeft zijn beste tijd gehad.
Notenbalk[bewerken]
- ↑ Dit zou de argeloze lezer tot de enigszins overhaaste conclusie kunnen leiden dat pianisten vatbaarder zijn voor deze aandoening. Dat dit niet zo is, wordt overtuigend aangetoond door Professor W. Druyff in zijn recente werk "De zitbal: wat doen we ermee?", in 2006 uitgegeven bij Den Dampenden Darm te Zevergem.
- ↑ Deze kans is groot: zodra zij oordeelt dat zij het fenomeen niet langer nodig heeft voor mediatieke aandacht, kan zij er afstand van doen. Er is weinig kans dat dat invloed zou hebben op haar voortplanting, tenzij... zij een man is, en ons allemaal bij de lurven heeft.
@ · Aandachtstrekkerij persoonlijkheidsstoornis · Alzheimer · Bijvoet · Correspondale itis · COVID-19
Crelofilie · Dans · Depressie · Dwarslezing · Emyotrofische materale osclerose · Fascisme · Gele Griep
Grease-virus · Griep · Hallucinaties · Hikneus · Hoofdpijn · Hyvus · Kanker · KLPS-spectrum
Lacheritus · Mangriep · Mediaanse Griep · Nominatyfus · Ongewenst zanger · Pedofilie · RSI
De Redding van de Wereld · Spiraal van Fibonacci · Spontane verpixeling · Stoornis van Asperger
Syndroom van Down · TMF · Typfus · Valling · Varkensgriep · Verliefdheid · Verwarring
Writers block · Zitbal · Zwangerschap · Zwarte Dood
Behandelingen & Medicijnen
Acupunctuur · Antibiotica · Cyaankali · Defibrillatie
Geneeskunde · Homeopathie · Kwakzalf · Therapie