Socrates
Socrates (1913-1985) was een Griekse schilder met een voorliefde voor geestverruimende verf. Tijdens het schilderen begon hij dan ook regelmatig te oreren en begon dialogen met zichzelf. Hierin constateerde hij regelmatig dat hij geen weerwoord meer had voor de argumenten van zijn gesprekspartner. Het vermoeden is dat hij door de verf begon te hallucineren en zich waande een gesprekspartner te hebben.
Zijn leven[bewerken]
Na de bevalling gaf pa Socrates al te weten dat het een bijzondere jongen was. Dit zou te maken kunnen hebben met het feit dat Socrates een cycloopachtig gezicht heeft. Socrates keek al meteen scherp de wereld en taste alles af met zijn oog. Verpleegkundigen in het ziekenhuis voelden zich dan ook niet altijd op hun gemak. Hoewel Socrates een groot denker was op school en goede cijfers haalde, wilde hij toch per se schilder worden. Na het behalen van zijn doctoraaltitel in Schilderen met het proefschrift getiteld Een rare kwast is ook een kwast ging hij al snel de steigers op. Het belangrijkste werk van Socrates was het schilderen van de Eiffeltoren. Met name omdat het voor een Griek nogal wat is om zijn eigen land te verlaten en in het land der stokbroden aan het werk te gaan. Na het zetten van de laatste lik verf, kon Socrates opnieuw beginnen. Hij constateerde dat hoe meer hij werkte, hoe minder hij uiteindelijk had gedaan. Deze gedachte heeft hij echter nooit geuit.
Dood[bewerken]
Socrates is gestorven in het harnas. Het harnas is een natuurgebied in Griekenland. Dit gebied staat bekend om zijn schoonheid en daarnaast om zijn levensgevaarlijke paden. Waarschijnlijk was Socrates wilde paarden aan het vangen om zijn beroemde kwasten mee te maken. Hoe hij precies is omgekomen is nooit duidelijk geworden. In de omgeving beweert men wel af en toe een naakte man op een wild paard voorbij te zien komen.
Zie ook[bewerken]