Winkelwagenracen

Dit is een extreme sport! Spectaculair, extreem, gevaarlijk, extreem, geweldig en extreem! Ook ik kreeg er een hartverkalking van en mijn maag raakte ervan op streek! Deze sport is misschien deel van de Olympische Spelen, maar toch maar even waarschuwen: Alleen goedgetrainde professionals, zoals ik, kunnen deze sport beoefenen! Doe dit dus thuis niet na!

Winkelwagenracen is een sporttak, afkomstig uit de Verenigde Staten waarbij de deelnemer (of meerdere) met een speciale winkelwagen een heuvel af moet rollen. Fysiek is de sport zwaar en gevaarlijk omdat men geen stuur heeft op de winkelwagen. Deze sport valt ook onder de extreme sporten, net zoals bungeejumpen zonder touw.

Het ontstaan

Winkelwagenracen is eigenlijk geen officiële sport. Wel is het een onderdeel van de Onlympische Spelen. Naast het bungeejumpen zonder touw, watervalkanoën en waterpolo met haaien zijn er nog veel meer sporten die gedaan worden op de OnLympische zomer- en winterspelen. Zeer spectaculair, net als het waterglijbaankanoën.

Het beoefenen van de sport begon als een geintje in een stuntfilm van enkele dronken studenten. Na verloop van tijd begon men de 'sport' iets te serieus aan te pakken en al gauw werd het over de hele wereld gedaan. Al snel werd de waarborg van het winkelwagentje, die 50 cent bedroeg, verhoogd. De prijs werd 1 euro en later zelfs 2 euro. Hierdoor werd het veel gevaarlijker om de sport uit te oefenen vanwege het gewicht van de munt waardoor de bandjes het begaven. Uiteindelijk na veel knutselen heeft men hét winkelwagentje ontworpen waarbij:

1. geen geld ingeworpen hoeft te worden.
2. er 4 mensen meekunnen.
3. de bandjes verstevigd waren.
4. kreukelzones geplaatst waren.
5. de rolkooi verstevigd werd.

Dit prototype had veel succes! Want er waren veel minder doden en gewonden als bij het vorige model. Jammer genoeg zijn er nog steeds te veel onbekwame mensen die zich aan het winkelwagenracen wagen. Zij moeten het nu meestal doen met een lichaamsdeel minder, of erger...

De wagens

De winkelwagens die in Nederland gebruikt worden, worden gestolen van geleverd door verschillende supermarkten zoals Albert Heijn, Aldi en Deka. Deze winkelwagens hebben nog standaard een muntjeshouder en een slot ingebouwd. Na de levering worden deze er meestal afgehaald en de rolkooi wordt verstevigd. De achterwielen worden vastgezet zodat deze niet gaan zwabberen tijdens het rijden waardoor je overstuur of onderstuur raakt en je zelf overstuur bent (meestal is het de achterkant die wegglijdt). Qua winkelwagens zijn er twee types. De 'eenverdiepingskar' en de 'tweeverdiepingswagen'. Deze worden beiden gebruikt maar elk in een andere klasse. En die klassen zijn de eenmanskar, de tweemanskar (beiden gebruikt door de eenverdiepingskar), de driemanswagen en de viermanswagen (gebruikt door de tweeverdiepingswagen).

Eenverdiepingskar

De Eenverdiepingskar wordt gebruikt voor de eenmanskar en de tweemanskar. Hoewel het allebei dezelfde karren zijn, zijn er wel een aantal verschillen op te noemen tussen de eenmanskar en de tweemanskar (legenda bij de plaatjes: groen is bestuurder en rood is extra stuurman).

Eenmanskar

De eenmanskar is een doodgewone kar met één persoon in de rolkooi. Deze persoon bestuurt de kar door met zijn gewicht in de richting van de bocht de hangen waardoor de speciale vering in werking treedt en de wielen van de kar gaan hellen wat overigens meestal fout gaat. Daarom is er in 2007 besloten dat het dragen van een helm tijdens het winkelwagenracen verplicht moest worden. De bestuurder in de rolkooi heeft de minste de kans op verwondingen tegenover iemand anders die een ongeluk krijgt in één van de andere klasses, want de rolkooi houdt de bestuurder ook in de rolkooi, maar als de kooi omslaat...tja, dan heb je wel een probleem. Deze wagen is ook geschikt (en hiervoor ook stevig genoeg) om tegen muren aan te rammen als de bestuurder een bocht niet goed neemt. Dit is ook meestal het geval met die onveilige stevige karren en ze blijven daarom ook heel. Soms is er wel ergens een deukje of een krasje maar het is niet zo dat de kar helemaal naar de Filistijnen gaat.

Tweemanskar

Bij de tweemanskar wordt dus ook de eenverdiepingskar gebruikt met een aantal verbeteringen. Bijvoorbeeld zijn de bandjes wat dikker gemaakt, is het handvat achter steviger gemaakt, en is er een extra standplaats achterop de wagen die uit/inklapbaar is, geplaatst. Hier komt vanaf nu een extra man met een andere taak op de kar of wagen dan de andere man die op de plek zit van de bestuurder in de eenmanskar. De bestuurder van de eenmanskar is nu een navigator geworden op de tweemanskar waarvan de eenmanskar overigens veel lichter en gestroomlijnder is als de tweemanswagen met een paar aanpassingen en met een extra persoon erop. Hij gebruikt hiervoor een TomTom zijn ogen, zijn (niet al te) volle verstand en natuurlijk zijn stem. De tweede man, zijn nieuwe partner is nu een extra stuurman die ervoor zorgt dat de kar iets beter stuurt en het evenwicht van de kar bewaart zodat deze niet omvalt. Hij dient ook als rem en aanduwer, maar als hij op blote voeten en met 30 km/u van het heuvel parcours afraast heeft dat geen verdere gevolgen voor de navigator en de kar zelf. Hoewel...

Tweeverdiepingswagen

De Eenverdiepingskar is nu een Tweeverdiepingswagen geworden. Het is nu niet meer een simpel karretje maar een winkelwagen eerste klasse. Deze kar biedt ook meer ruimte voor meer mensen en dient als driemanswagen en viermanswagen die beiden de top zijn van de sport (legenda bij de plaatjes: groen is navigator, rood is stuurman, blauw is balanshouder en geel is aanduwer en remmer).

Driemanswagen

De eenverdiepingskar wordt nu dus niet meer gebruikt. De kar is nu een wagen geworden omdat de kar groter is geworden en daardoor ook kwetsbaarder. Op de wagen zijn nu een navigator, een stuurman en een balanshouder. De stuurman is heel belangrijk geworden omdat hij de kar nu bestuurt. En dat door middel van een plankensysteem waardoor de wielen nu handmatig draaien. De vering zit er nog steeds, dus dat is verder niet veranderd. De bestuurder ligt op de eerste verdieping, vlak boven de grond op een ijzeren vloer die hetzelfde materiaal heeft als de rolkooi. Boven hem is nu de rolkooi zelf met de navigator die daar altijd al zat. De balanshouder duwt de kar aan en springt op de achterklep om de wagen overeind te houden als de wagen stuurt. Hij zit nu in het midden en hier kan de navigator ook meeleunen. Voorheen was er het gevaar dat de kar door de aanduwer achterwaarts kon omvallen. Nu is dat niet meer. De bandjes zijn nu van sterker rubber gemaakt en niet meer van het vorige materiaal.

Viermanswagen

De viermanswagenklasse is de topklasse van het winkelwagenracen. Hier zijn er vier mensen op de wagen. Nu is de aanduwer die ook remt terug op zijn post, achterop de wagen. Dit is de zwaarste klasse van allemaal, want dit weegt 4,5 keer zoveel als de eenmanskar exclusief bestuurder. De stuurman krijgt het ook zwaarder om de wagen onder controle te krijgen. De balansman moet nu ook de wagen achter in balans houden om te voorkomen dat deze een 'wheelie' gaat maken door de aanduwer en de wagen onbestuurbaar is. het remmen en aanduwen wordt ook moeilijker voor de aanduwer, want het duurt nu ook langer voordat de wagen stilstaat. Hiervoor is nu ook een heuvel geplaatst aan het einde van de baan. De navigator moet nu ook meer dingen doen, zoals de stuurman, balanshouder en aanduwer waarschuwen voor gevaren op de baan, zoals hekken die ze nu ook moeten ontwijken. De navigator is nu iets naar voren geschoven om de balans ook te bewaren voorin de wagen.

Parcours

Een parcours van een winkelwagenrace is altijd een naar beneden lopende route die een stenen of geasfalteerde weg heeft. Elk parcours is een snel, gevaarlijk en uitdagende route waarbij sommigen echt alles vragen van een team. Snelheden kunnen oplopen tot 50 km/u met wind mee en bij steile afdalingen. Op het parcours zijn checkpoints. Hier worden de tussentijden geklokt. Als men een checkpoint mist, wordt diegene gediskwalificeerd. In de viermans- en de driemanswagen zijn er ook obstakels op de baan geplaatst, zoals hekken waar de kar om heen moet slingeren, schansen waar de wagen over heen kan springen dat overigens zeer gevaarlijk is omdat er er maar weinig zijn die deze sprong perfect kunnen doen. Muren aan de zijkant van de baan (die niet al te stevig zijn) die de winkelwagens van de afgrond houden en natuurlijk hobbels op het hobbelige wegdek. Vooral op stenen rijden is een nachtmerrie. In de bochten is de kans groot dat de karretjes of wagens rechtdoor schieten, dus daarom zijn er uit voorzorg hekken en heuvels geplaatst. Als een wagen of kar daar overheen rijdt, rijden ze ook meestal ietwat rustiger. Deze heuvels worden meestal gebruikt om een kleine ‘banking’ in de baan te krijgen en hierdoor kunnen de karren en wagen schuin door de bocht heen gaan en makkelijker sturen. Echte professionele winkelwagenracers doen dit om hun tijd aan te scherpen en hun snelheid te behouden, maar amateurs gaan remmend in de bocht, gaan driften in de bocht dat soms rampzalige gevolgen kan hebben… voor het wegdek of men gaat met volle vaart zonder af te remmen de heuvel op en dwars door het hek heen naar de afgrond waar soms harde knallen te horen zijn. Gelukkig beschermt de rolkooi toch enigszins, maar het is onvoorstelbaar dat iemand überhaupt hier niet dood aan gaat zo’n klap overleeft.

Zie ook

• Albert Heijn
• Aldi